Poświąteczne "Wesołych Świąt"

No i tak się jakoś złożyło, że Roch w ferworze przedświątecznych przygotowań zapomniał napisać paru słów od "ojca dyrektora", ale musiał myć okna i kłócić się bo inaczej świąt by nie było. Teraz to już głupio chyba pisać "zdrowych i pogodnych", ale Roch ma nadzieję, że taki właśnie one były; zdrowe, spokojne, rodzinne i jeszcze raz piniendzy. U Rocha jedyne co się zmieniło to to, że w tym roku - wyjątkowo - kupił prostą i symetryczną choinkę, przez co został bohaterem domu, a dzieciory do tej pory są pod wrażeniem tego, że choinka sama stoi, a nie jest przywiązana do parapetu jak w poprzednich latach.

Prezentów było ogrom, a najlepszym z nich (wszystkie były najlepsze, ale jeden był naj) było siodełko Brooks. Całe skórzane, ręczna robota i ponad stuletnia tradycja. Wypasik, do gravela w sam raz. Poza tym święta dla Rocha zakończyły się na plusie. Waga pokazała +3 kg, ale to i tak dobrze. Inne lata kończyły się lepszym wynikiem. Po świętach oczywiście trzeba zacząć zrzucać kilogramy, więc Roch wsiadł ponownie na chomika, bo i pogoda już zaczyna się robić deszczowa, więc lepiej jest pedałować w domu przy Zwift, niż moknąć gdzieś po drodze.

Przed nami Nowy Rok, więc okres kolejnych niedotrzymanych postanowień, ale na to jeszcze przyjdzie czas. Tym czasem, żeby i o tym nie zapomnieć to staropolskim "do siego roku" Roch chce Wam złożyć życzenia udanego Nowego Roku, bo ten na pewno nie może być gorszy niż ten stary.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS.

No oczywiście, że będzie foteczka gravela z nowym siodełkiem.

PS2.

Tak, będzie podsumowanie 2020 roku. Roch ma nadzieję, że wyrobi się przed lutym.

Skarpetki rowerowe XLC CS-L02

W okres przedświąteczny wchodzimy z pełną prędkością. Jeszcze ostatnia notka nie ostygła, a Roch już pisze kolejną. Święta mogą się różnie kojarzyć; dla jednych będzie to choinka, dla innych Święta to zapach pierników, a dla jeszcze innych Święta to mycie okien, wymiatanie spod szafki kurzu i szukanie nie plamiącego się obrusu. Ten okres to też Kevin sam w domu i Last Christmas zespołu Wham. Takich skojarzeń może być jeszcze sporo, ale na pewno każdemu Święta kojarzą się z prezentami. Bo to najfajniejsze, a każdy ma w sobie coś z dziecka i lubi zaglądać pod choinkę, czy to już i dlaczego zostało jeszcze 10 potraw do zjedzenia, a on po opłatku już był gotowy na prezenty.

W tym roku niespodziewanie Roch został obdarowany przez rowertour.com - internetowy sklep rowerowy, który sprawił Rochowi bardzo sympatyczny prezent. Roch wcześniej pisał, że Święta mogą się kojarzyć różnie, ale wspólnym mianownikiem wszystkich Świąt są dwie rzeczy: krawat i skarpety. I Roch dostał skarpety pod Choinkę. A dokładnie to skarpetki rowerowe XLC CS-L02.

Jakość wykonania

Skarpety te to nie byle jakie skarpety. Ich przeznaczeniem jest all mountain, czyli w skrócie brodzenie w błocie, zjazdy na singlach, czasem podjazdy, więc to co jest najfajniejsze w kolarstwie, w tych skarpetach jest jeszcze fajniejsze. Skarpetki są przyjemne w dotyku, z długą cholewką i czuć na stopach, że w niektórych miejscach są grubsze.

Nie bez powodu skarpetki są kierunkowe, czyli jest lewa i prawa. Tak, na wierzchu są oznaczone L i R, żeby przypadkiem nie pomylić ich bo wtedy stają się nie wygodne. To pierwsza rzecz, która rzuca się w oczy po ich rozpakowaniu. Do tej pory Roch zakładał skarpetki w taki sposób żeby duży palec pasował do największego wygniecenia, a teraz ma skarpety kierunkowe.

I to faktycznie działa. Poprawnie założone doskonale opinają stopę i czuć, że w niektórych miejscach, szczególnie na "łuku podłużnym bocznym" (info z Wikipedii, to ta część stopy, która jest na zewnątrz) skarpetka jest grubsza. Zaś na wierzchu stopy jest cieńsza, co gwarantuje dobrą wentylację. Pięta zaś jest trochę grubsza, co też da się czuć, nawet podczas użytkowania ich w domu.

Całość jest wygodna. Dodatkowym atutem są jony srebra, które zabijają ten dziwny zapaszek, który czasem się pojawia po zdjęciu butów rowerowych. Teraz bez obaw można jeździć na rowerze, a po powrocie powiedzieć, że było się tylko "po mleko".

Dane techniczne

Oprócz jonów srebra skarpetki mają też inne zalety.

• Materiał: 56% bawełna, 16% polipropylen, 25% poliamid, 3% Elastan,
• Skarpetki rowerowe szczególnie sprawdzone w dyscyplinach FR, DH,
• Długa cholewa,
• Szyte asymetrycznie z uwzględnieniem różnic w budowie stóp dla jak najlepszego dopasowania,
• Kolor: czarny,
• Dostępne rozmiary: 39-41, 42-45 (rozmiar testowanych skarpetek), 46-48,
• Wyprodukowane w Europie.

Wrażenia z użytkowania

Okazji do sprawdzenia ich w boju było sporo i nie tylko na rowerze były testowane, ale zacznijmy od roweru. Pogoda jest jaka jest, bywa zimno, więc trzeba pomyśleć o czymś cieplejszym na stopy. Do tej pory Roch zakładał zwykłe skarpetki, a na buty ocieplacze neoprenowe, bo same buty są mocno wentylowane. Latem to jest zbawienie, ale zimą bywa w stopy zimno. W tych skarpetkach można spokojnie zostawić ochraniacze w domu. Są grubsze, więc lepiej izolują od strony palców i podeszwy, ale góra stopy oddycha więc nie ma uczucia komory parowej w bucie.

Do tego wysoka cholewka spokojnie chowa się pod spodenkami, więc nic się nie wysuwa, obsuwa, czy podwija. Na rower w sam raz, ale na rowerze się nie kończy. Do biegania też się świetnie nadają właśnie dzięki swojej konstrukcji, bo amortyzują spód stopy i piętę, a jony srebra umożliwiają pozostawienie ich na środku pokoju, a żona nawet nie zauważy, że tam leżą, bo zwyczajnie ich nie czuć.

Do chodzenia po domu też się nadają, więc poza all mountain mają jeszcze wiele innych zastosowań. Na koniec warto zaznaczyć, że poza walorami użytkowymi te skarpetki świetnie wyglądają. Logo XLC na palcach i pięcie, wyraźne oznaczenie która skarpetka na którą stopę. Ogólnie całość jest na bardzo duży plus.

Podsumowanie

Żeby poczuć te skarpetki (nie dosłownie, bo te jony srebra czynią cuda) trzeba je założyć na stopę. Pierwsze uczucie to spinanie, ale po kilku chwilach czuć, że w pewnych miejscach opinają, a w innych są miękkie, wręcz amortyzują. I tak na palcach i pięcie czuć miękkość, w środku stopy są opinające, a wierzch to strefa wentylacji, która działa bardzo dobrze. Doskonale sprawdzają się na rowerze w chłodniejsze dni, ale i latem nie będzie problemu ze względu na ich możliwości wentylacji.

Za około 50 zł można mieć skarpetki uniwersalne, bo sprawdzą się nie tylko na górskich singlach, czy leśnych trasach, ale i w bucie do biegania odnajdują się doskonale. Na co dzień też można ich używać, więc są uniwersalne. Jeśli szukacie skarpetek na rower, to te są naprawdę godne polecenia. Oczywiście pisząc tę recenzję Roch ma na stopach skarpetki CS-L02 od XLC, bo są naprawdę wygodne.

Artykuł powstał przy współpracy z rowertour.com - sklep rowerowy online i XLC parts.

Dzwonek rowerowy dla dzieci XLC DD-H03

 Grudzień to — jak każdy na pewno się domyśla — okres świąteczny, a więc dzieciory zaczynają intensyfikować pytania o prezenty, Mikołaja i choinkę. Prezenty na pewno już w drodze, albo przynajmniej zaplanowane co kupić. U Rocha też już prawie wszystko dopięte na ostatni guzik. W tym roku okazało się, że gwiazdki będą dwie. W sumie jedna już przyszła do Rocha, a tak naprawdę to do młodzieży, bo oto dzisiejszymi gwiazdami będą dzieciory Rocha, które to testowały pierwszy z dwóch produktów, które Roch dostał od rowertour.com - sklepu rowerowego online. 

Zatem dziś podwójna, a nawet potrójna, inauguracja. Oto bowiem bohaterami dzisiejszej recenzji są: dzwonek rowerowy dla dzieci XLC DD-H03 w wersji żyrafy i dwójka dzieci. Jak pewnie się orientujecie jeden dzwonek już Roch ma na koncie, teraz pora na kolejny.

Jakość wykonania

Co do jakości to jest ona na wysokim poziomie. Wiadomo, że jest odlew, więc pozostaną pewne ślady po formie, ale nie są one widoczne. Dzwonek jest duży, więc łatwo go złapać przez dziecko. Jedynie do czego można się przyczepić do śrub mocujących, mógłby mieć jakieś kapturki, bo wiadomo że dzieciak lubi grzebać.

Samo mocowanie jest standardowe, dwie śruby i obejma, którą się zdejmuje. Tutaj duży plus ponieważ obejma jest złożona z dwóch części i nie ma ryzyka, że pęknie tak jak ma to miejsce w przypadku obejm, które trzeba rozchylić. Szczególnie jak rower stoi w garażu i plastik będzie zimny i twardy. Wtedy każda obejma pęka.

Całość sprawia fajne wrażenie, Rocha dzieciory zawołały "łał, ale faaaajne", więc im się spodobało. Dźwięk dzwonka też nie straszy, chyba że zacznie się naciskać 10 razy na sekundę. Na uwagę zasługuje też logo XLC na "cokoliku".

Dane techniczne

Tutaj drobna, ale ważna uwaga, dzwonek będzie pasował do kierownic o średnicy do 25,4 mm, co uniemożliwiło montaż na kierownicy w rowerze Młodej.

• Mocowanie na kierownicy Ø 25,4 mm,
• Waga: 80 g,
• Dostępne wzory: żyrafa, hipopotam, wielbłąd, koala, krokodyl, sumo, świnka, ośmiornica, tygrys.

Wrażenia z użytkowania

No dobra, wrażenia z użytkowania były takie, że Młody ciągle trąbił żyrafą, potem oboje wpadli na pomysł żeby trąbić na siebie, aż w końcu Młody gonił Młodą rowerem i na nią trąbił. Chyba gadżet się przyjął. Co do wrażeń Rocha to wszystko co sprawia dzieciorom radość jest fajne, a że przy okazji poprawia bezpieczeństwo tylko dodatkowy plus. Poza tym fajnie to wygląda na kierownicy, a to też jest ważne szczególnie u dzieci, które wszystko oceniają w kategoriach "fajne albo nie fajne".

Dla nich nie liczy się to, czy mocowanie jest na dwie śruby, czy jedną, bo to jest problem taty. On to musi założyć tak żeby nie zniszczyć, a potem to już tylko zabawa i zabawa. Jeśli spojrzeć by na dzwonek rowerowy XLC oczami dorosłego to wart jest wydania ok. 25 złotych, bo frajda dla dzieciaka jest warta dużo więcej.

Podsumowanie

Jak zapewne wiecie to nie pierwszy dzwonek rowerowy, który Roch testował. Wcześniej pisał o XLC DD-M17. Problem z takimi recenzjami jest jeden, to czy się spodoba, czy nie jest kwestią subiektywną. Dla jednych żyrafa na kierownicy to obciach, dla innych coś innego, coś co powoduje, że rower jest ładny, nie jest nudny albo po prostu jest jakimś "heheszkiem" na kierownicy.

U dzieci działa to trochę inaczej. Dziecko musi poczuć więź z zabawką, wtedy jest dla niego atrakcyjna, bo samo to, że się podoba nie zatrzyma go przy niej na dłużej. Doskonałym przykładem jest tutaj kaczka, którą Roch sprowadzał aż z Chin. Z Chin! Bo chciał sprawić dzieciom (a przy okazji sobie) prezent. Kaczka niestety nie zażarła. Leży gdzieś w garażu i pełni funkcję zapasowej w razie gdyby Roch swoją gdzieś zgubił, to ma jeszcze dwie inne.

Z dzwonkiem rowerowym XLC DD-H03 jest inaczej. Tutaj przyjęło się od razu, choć na początku było gniecione, ściskane i wyrywane to dzwonek zdał egzamin i wytrzymał trudy dwójki dzieci, potem jeszcze trochę z Młodym pojeździł na rowerze. Jeśli chodzi o stosunek cena/jakość to też nie ma do czego się przyczepić. 

Podsumowując dzisiejszy wpis to jest to fajny gadżet dla dzieci żeby uatrakcyjnić im rower, a przy okazji zapewniając im trochę bezpieczeństwa, ale i tak największą frajdą będzie trąbienie na innych ludzi.

Artykuł powstał przy współpracy z rowertour.com - sklep rowerowy online i XLC parts.

Miał być Mikołajkowy gravel, a był kosmos

Pogoda w ostatni weekend była nieziemska, po początkowych przymrozkach weekendowe 11°C na plusie było jak lipiec w grudniu. Sobota była zarezerwowana dla Młodzieży, bo już dawno na rowerze nie jeździli, a i Roch chciał z Cuba zrzucić pajęczynę. Pogoda na tyle dopisuje, że nie trzeba jeszcze rozkładać chomika. Tak więc popołudniu poszli na rower, przejechali się nową ścieżką rowerową, a na końcu odwiedzili straż pożarną, bo to stały punkt wycieczki.

Byli tam niezliczoną już ilość razy i nie trafili jeszcze na wyjazd wozów, a Młody tak na to czeka. Czasem Roch stając na chodniku z Młodym ma ochotę wyjąć telefon i zadzwonić na 112 żeby one w końcu wyjechały, ale wie, że to złe postępowanie i nigdy pod żadnym pozorem nie można wykręcać takich bezsensownych numerów. W końcu uda się zobaczyć wyjazd, a jak minie już ten cały COVID to Roch zabierze Młodego na jakąś wycieczkę, już wie, że strażacy nie robią problemów ze zwiedzaniem remizy.

Kiedyś nawet prawie się udało, ale akurat wszyscy byli na szkoleniu i komendant nie zezwolił bez opieki. Czasem zastanawia Rocha ten pociąg dzieci do służb mundurowych, ale z drugiej strony Roch też lubi popatrzeć na straż na sygnale mimo, że ma świadomość, że to nie wróży nic dobrego, ale jednak gdzieś tam w głębi jest jeszcze mały Roszek, który ma frajdę jak to jedzie, świeci i trąbi.

Tak minęła sobota.

A niedziela to wiadomo, Święty Mikołaj. Cały rok się na niego czeka, dzieciory nawet przygotowały dla niego ciastka i mleko. Postawiły to koło kominka i kazały Rochowi otworzyć kominek żeby Święty się nie tarabanił w nocy i na pewno zostawił prezenty. No i tak się stało. Rano ciastka zjedzone, mleko wypite, a prezenty czekały na Młodzież. No więc reszta tego przecudnego dnia minęła na rozkminianiu jak to podłączyć i jaka tam naklejka będzie pasowała. W sumie taka pogoda jeszcze będzie, a Mikołaj dopiero za rok.

Tak więc z planów rowerowych zostały kartony do wyniesienia i nowe zabawki, ale rower też się doczeka. Jeden już się doczekał.

Roch pozdrawia Czytelników.

Garażowy serwis rowerowy znowu czynny

No i stało się, Roch po raz kolejny uroczyści otworzył swój "garażowy serwis rowerowy". Chwilowo był nieczynny przez trwające remonty, ale już wszystko się pokończyło i można ponownie startować z kompletowaniem sprzętu i robieniem szafki serwisowej, bo tego jeszcze Rochowi brakuje. Taka szafka pełnić będzie dwie funkcje: blatu roboczego i wieszaka na narzędzia, dodatkowo będzie miała kółka więc będzie mobilna, ale ten projekt został zawieszony z powodu właśnie remontu i konieczności zajęcia garażu.

Jednak teraz powoli Roch zaczyna mieć pomysł jak to zrobić, ale musi skombinować deski z których z zrobi. Z prostym cięciem u Rocha jest kłopot szczególnie, że większość narzędzi jest przystosowana dla prawo ręcznych więc czasem bywa problem żeby coś dokładnie zrobić bez kombinacji. Może w końcu się uda robić szafkę, wtedy wszystko znajdzie swoje miejsce i nie trzeba będzie kombinować z szukaniem i co gdzie jest.

I tak ponowna przygoda z narzędziami zaczęła się od wymiany linek i pancerzy, które po ostatnich ulewach zatarły się były doszczętnie, a że Żonka dojeżdżała rowerem do pracy to był eksploatowany dość solidnie, więc serwis mu się należał. Teraz wszystko działa lekko i, co najważniejsze, precyzyjnie. Jak komuś przerzutki nagle przestały działać, albo trzeba przerzucać co dwa biegi żeby wskoczył jeden to warto pochylić się nad sprawdzeniem stanu pancerzy, bo może się okazać, że regulacja nic nie da, a wymiana pancerzy i linki pomoże od razu.

Tak więc serwis powoli znowu się rozkręca, a kolejną akcją będzie czyszczenie łańcucha, ale to na weekend sobie zostawi, bo to brudna robota jest.

Na zakończenie klika zdjęć z całej akcji.

Roch pozdrawia Czytelników. 

Znowu okazja do wydania pieniędzy

 Jak zapewne wiecie, bo ciężko w okresie przedświątecznym nie natrafić na BlackFriday, zbliża się okres kiedy to ceny spadają, pojawiają się "last minute sale", a rabaty sypią się jak prezenty z dziurawego wora Mikołaja. Roch w tym roku skutecznie wydaje pieniądze na rower, ale po części jest to spowodowane tym, że od marca prawie nie używa samochodu, a jeśli używa to nie tak często jak kiedyś. Stąd może sobie trochę poszaleć i nadrobić braki w wyposażeniu, czy ubraniu.

Jak zapewne wiecie, zaczął składać swój "garażowy serwis rowerowy" i choć teraz trochę rozwój wyhamował to w najbliższy weekend Roch planuje posprzątać garaż po remontach i wziąć się za serwis. No własnie, ale skoro zbliża się czarny piątek to warto zastanowić się, czy nie potrzebujemy czegoś dokupić, bo czasem trafiają się okazje, na które czekamy cały rok. Gdyby ktoś czuł potrzebę doposażenia się w gadżety rowerowe to rowertour.com organizuje całkiem fajny Black Friday, który startuje już 23 listopada, a jakby tego było mało to na dobitkę finansową jest jeszcze Cyber Monday, czyli elektronika na wyprzedaży.

Oczywiście, okazji jest mnóstwo, ale warto sprawdzić co tam rowertour.com przygotuje, bo Roch czuje w kościach, że Żona go zabije, a dzieci będą głodowały. Ale co tam, taki dzień jest raz w roku (no dwa wliczając poniedziałek).

Oczywiście na zakończenie zakupowy obrazek

Roch pozdrawia Czytelników.

Rower, katar i znowu rower

Roch chyba zapomniał, że od pewnego czasu nastała jesień, a temperatury spadły do poziomu, w którym należy zakładać coś cieplejszego na siebie. Był słoneczny weekend, dzieci poszły do dziadków, a Roch z Żonką mieli czas iść na rower. Słońce świeciło tak pięknie, że Roch postanowił, że jeszcze ten ostatni raz, w tą ostatnią niedzielę, założy koszulkę i kamizelkę. Żeby godnie pożegnać słońce. Trasa standardowa, czyli na Blachownię, tam krótki postój i powrót. I wszystko byłoby pięknie, epicki wypad i tak dalej, ale skończył się katarem. No niby nic dziwnego, ale w tym roku o katarze lepiej nie wspominać, a już na pewno nie wypada kichać wśród ludzi.

W czasie jak Roch leczył katar zimnym piwem zamówił kurtkę na rower, żeby miał cieplej, bo jak już się z tego kataru wyleczy to chciałby dalej jeździć, nie patrząc na warunki. No i tak się złożyło, że kurtka przyszła, a katar się skończył, więc kolejny weekend - mimo, że deszczowy - był rowerowy, ale w kurtce już. No i w końcu było ciepło i nie było już więcej kataru. Poza tym, jak na listopad przystało, czasem pada deszcz, a czasem świeci słońce, jednak pewne jest to, że dzień kończy się okolicach godziny 17, więc wszystko co ponad to jest pedałowane już po zmroku.

I tak ostatnio Roch z Żonką wybrał się na wieczorną przejażdżkę, która okazała się, jazdą na oślep bo u Rocha rozładowała się lampka (włączył się tryb eko) i musiał korzystać ze snopa światła Żonki. Jednak 10 kilometrów wpadło i weekend zakończył się z bilansem 22 kilometrów.

Ogólnie ostatnie weekendy wyglądają całkiem solidnie. Zawsze znajdzie się godzinka albo dwie żeby pokręcić. Póki co udaje się uniknąć chomikowania i oby dalej się udawało, bo o ile w tym roku kręcenie na chomiku nie sprawa kłopotu to więcej radości daje pedałowanie na zewnątrz. I nic dziwnego, bo można pojechać gdzie tylko się chce, a nie tam gdzie się kliknęło na Zwift. Chomikowanie Roch zostawi sobie na naprawdę ciężką pogodę, a póki się da kręcić na zewnątrz to będzie to robił. Kurtka musi się  zwrócić przecież, a Roch ma w planach jeszcze kupić jakieś cieplejsze spodnie i wtedy będzie mógł kręcić jeszcze dalsze wypady. Oby tylko pogoda była, oby tylko śniegu nie było.

Roch pozdrawia Czytelników.

W tym pandemicznym czasie znowu nastała cisza

Tym razem cisza całkiem uzasadniona albowiem Roch miał zadanie do wykonania i musiał się sprężyć bo chodziło o jego zawodowe zabawki. Jak zapewne wiecie, bo nie da się nie wiedzieć, mamy w PL drugą falę, a przynajmniej COVID nie odpuszcza. Nie mieszając się w politykę, bo nie jest to ani miejsce ani czas, Roch dostał możliwość wzięcia swoich zabawek do domu.

Co prawda na home office, czyli pracy zdalnej siedzi już od 16 marca, ale do tej pory pracował na swoim laptopie. Jednak wizja zamykanych szkół, dzieci próbujących obsłużyć Google Classroom i rodziców, którzy muszą zapanować nad chaosem spowodowała, że Roch mając możliwość i błogosławieństwo "góry" przywiózł swoje zabawki do domu. I tak oto powstał zamiejscowy oddział jego firmy, a dokładnie to skrawek tego działu.

Jednak cała operacja wymagała trochę czasu i dlatego właśnie Roch nie pisał, nawet na swoim fanpage, na instagramie nie wrzucał fotek bo zwyczajnie ich nie miał. Druga sprawa jest taka, że od tygodnia pada deszcz, więc też ciężko cokolwiek pojeździć. Jednym słowem: jesień przyszła i to w tym najgorszym wydaniu. Jednak już teraz wszystko jest ogarnięte, kącik osiągnął sprawność operacyjną, a rowery są gotowe do pedałowania. Jeśli nie na zewnątrz to na pewno na chomiku, ale weekend zapowiadają pogodny, więc spokojnie da się pojeździć.

Na zakończenie jeszcze zdjęcie kącika operacyjnego. Tak, Roch pracuje na fotelu; tak, z ergonomią ma to niewiele wspólnego, ale jest wygodne i to się liczy. Tak więc Roch wraca do życia.

Roch pozdrawia Czytelników.

Pedały XLC PD-S19

Jak każdego miesiąca, tak i teraz pora na kolejny test. Tym razem jednak nie było tak gładko i wcale nie chodzi o ogarnięcie całego przedsięwzięcia, a o czysto techniczną stronę. Jak niektórzy zapewne wiedzą, że od pewnego czasu Roch toczy kolejną dramę. Nie byłoby miesiąca bez jakiegoś problemu, ale teraz był on do potęgi.

Jak zawsze, po otrzymaniu paczki od internetowego sklepu rowerowego - rowertour.com, cieszy się jak dziecko, potem robi zdjęcia, a na końcu idzie do garażu i tam montuje, sprawdza albo przekłada części w rowerze. Tym razem jednak stara część postanowiła się postawić. I tak z prostego serwisu zrobiła się wyprawa do zaprzyjaźnionego sklepu, w którym gravel przeszedł przegląd zerowy, a przy okazji udało się wykręcić pedał.

I właśnie pedały XLC PD-S19 będą bohaterem dzisiejszego testu.

Jakość wykonania

Do tej pory wszystko co było sygnowane znakiem XLC było doskonałej jakości. Tak też jest i w tym przypadku. Pedały wykonane są z aluminium w kolorze czarnym z wyciętym logiem XLC. Charakterystyczną cechą jest korpus mający kształt platformy. W porównaniu do poprzednich pedałów Shimano M540 na pewno są większe, a to zasługa platformy właśnie.

Do tego oś Cr-Mo obrabiana CNC i wisienka na torcie, czyli łożyska maszynowe. Tak więc pedały w zasadzie bezobsługowe, a dzięki uszczelnieniu gwarantują bezawaryjną pracę przez wiele sezonów. Poza tym to klasyczne SPD wpinane z obu stron, kompatybilne z Shimano więc z butami nie ma problemu. Nawet bloków nie trzeba wymieniać, wszystko działa od razu. Typowe plug&play. Oczywiście w zestawie, oprócz samych pedałów, są też bloki, podkładki, a nawet naklejki na podeszwę buta, które mają za zadanie uszczelnić but od wewnątrz.

Całość sprawia solidne wrażenie. Sam montaż jest prosty, potrzebujemy klucz imbusowy i trochę smaru żeby nie wkręcać pedału "na sucho". Oczywiście pedały też posiadają regulację twardości sprężyny dzięki czemu można ustawić moment, w którym but wypnie się z zatrzasku. W Rocha egzemplarzu sprężyny były ustawione raczej słabo (to subiektywne odczucie), więc musiał trochę je podkręcić. I warto dobrać odpowiedni moment wypinania żeby uniknąć wywrotki.

Dane techniczne

• Przeznaczenie: MTB / Enduro / Trial
• Aluminiowy korpus,
• Możliwość wpięcia z obu stron,
• Oś z materiału Cro-Mo, obrabiana CNC, uszczelniona,
• Łożysko maszynowe,
• Kompatybilne z systemem Shimano SPD,
• Regulowany moment wypięcia od 60 do 160 kgf/cm,
• Duża powierzchnia pedału dla lepszego trzymania stopy,
• Żłobienia na pedale zapewniające lepszą przyczepność,
• W zestawie bloki pedałów,
• Waga: 462 g,
• Wymiary: 90x90 mm.

Wrażenia z użytkowania

Po udanej operacji zamiany pedałów Roch zrobić całkiem spory dystans, realizując przy tym jeden ze swoich celów, który kiedyś sobie wymyślił. Przez całą drogę (ok. 36 kilometrów) pedały nie sprawiały żadnych kłopotów. Co prawda ich wielkość na początku sprawiała Rochowi kłopot ze znalezieniem zatrzasku, ale po kilku wpięciach i z tym nie było problemu.

Wszystko przez to, że Roch do tej pory jeździł tylko na Shimano M540, które były dużo mniejsze, więc przesiadka na nowe pedały wymagała pewnego oswojenia się, ale kiedy już to nastąpiło Roch wiedział, że to będzie dłuższa znajomość. Cała trasa była asfaltowa z podjazdami, więc trzeba też było mocniej nacisnąć na pedały. Nie było żadnych trzasków, cykania, czy przypadkowego wypinania się buta.

Jako pedały SPD sprawdzają się doskonale, ale to nie koniec ich możliwości. Jako, że Roch często też jeździ z dzieciorami to zdarza mu się zakładać zwykłe buty, bo jest szybciej i dzieci nie marudzą, że już chcą iść, a Roch dalej zapina buty. Latem najczęściej są to sandały albo trampki i jazda w takim obuwiu na pedałach SPD powoduje ból związany z tym, że jest mała powierzchnia podparcia stopy, poza tym zatrzask SPD wbija się w miękką podeszwę.

Pedały XLC z racji tego, że mają większą powierzchnię podparcia sprawdzają się idealnie jako pedały do zwykłych butów. Ich profil jest bardziej płaski, zatrzask schowany jest, więc but ma lepsze podparcie, a to przekłada się na komfort jazdy. Warto tu zaznaczyć, że nie są to pedały platformowe, a rasowe pedały MTB, ale ich konstrukcja ułatwia jeżdżenie w zwykłych butach, co dla Rocha jest ważne, bo nie zawsze chce zakładać buty SPD.

Podsumowanie

Po przejechaniu ponad 100 km na tych pedałach Roch uważa, że to kolejna część od XLC, która trzyma najwyższy poziom techniczny, ale też rozwiązania zastosowane w nich sporo ułatwiają, jak choćby "platforma" która zapewnia większy komfort podczas jazdy w zwykłych butach.

Pedały XLC PD-S19 stanowią klasę samą w sobie. Łożyska maszynowe i uszczelniania gwarantują bezawaryjną pracę przez wiele sezonów, kompatybilność z systemem SPD umożliwia używanie ulubionych butów, a jakość wykonania korpusu świadczy o dbałości o detale. No i nie można zapomnieć o wyglądzie. Czarny kolor, wycięte logo XLC powodują, że pedał wygląda atrakcyjnie, a to dla Rocha też ważne, bo rower nie może być nudny.

Za cenę w okolicach 200 zł dostajemy kawał uniwersalnego i świetnie wyglądającego pedału, a przede wszystkim dostajemy gwarancję niezawodności, a to ważna rzecz. Do tej pory Roch był zwolennikiem pięćset czterdziestek, ale teraz uważa, że nie ma co się ograniczać do jednego rozwiązania, jak na rynku są dostępne równie dobre, a pod pewnymi względami lepsze (ta "platforma" wymiata) alternatywy. Jeśli ktoś w najbliższym czasie planuje wymianę pedałów to z czystym sumieniem Roch może polecić XLC PD-S19.

Artykuł powstał przy współpracy z rowertour.com - sklep rowerowy online i XLC parts.

Pedały ogarnięte, ale łatwo nie było

 W ostatniej notce, całkiem nie tak dawno, Roch pisał, że czasem nie jest dobra pora na podchodzenie do roweru z kluczami. I tak właśnie wtedy było. Po pierwsze dlatego, że mało miejsca było w garażu, a po drugie - i najważniejsze - że to nie był ten dzień. Nie było pomysłu na odkręcenie pedału, więc wszystko co mogło pójść źle to poszło źle.

Jednak o tak był umówiony na przegląd zerowy gravela, więc przy okazji zaprzyjaźniony W. ogarnął pedał, ale żeby go wykręcić potrzebna była szlifierka, imadło i dwie osoby. Dopiero po nacięciu osi dało się go wykręcić. A najciekawsze w tym wszystkim jest to, że pedał dalej działa, więc Roch wkręcił je do swojego MTB. Najwyżej żeby go ponownie wykręcić Roch użyje nacięcia.

Jednak pedały już na swoich miejscach, a Roch przygotowuje się do kolejnej recenzji, która już niebawem pojawi się na blogasku. Jednak zanim to nastąpi to Roch wieczorami chomikuje na Zwifcie. W tym roku jest zupełnie inaczej. Nowa jakość. Wszystko działa od strzału, nie trzeba nic parować, kombinować z telefonem. Zmiana protokołu z Bluetooth na ANT+ wszystko uprościła. Zwift sam się łączy ze wszystkim i można zacząć pedałować.

Wcześniej zanim wszystko się sparowało to Roch miał już dość pedałowania, a teraz po 13 kilometrach w miejscu jeszcze sobie kawałek podpedałuje żeby nogi ostygły. I dlatego poprzednie lata były jakie były. Kilka dni ekscytacji Zwiftem i koniec, sezon w plecy. Tym razem sezon pójdzie w nogi, a bieżnia jeszcze czeka.

Całej tej sytuacji mocno sprzyja fakt, że od pewnego czasu znowu trzeba nosić maseczki, więc pedałowanie tylko z zakrytymi ustami i nosem, ale biorąc pod uwagę temperaturę to całkiem nie głupi pomysł. W niedzielę Roch pedałował z dzieciorami i jednak tego zimnego powietrza Roch nie łykał, więc da się wytrzymać. Pewnie przy +30°C byłoby o wiele gorzej, ale mamy jesień.

Tak więc powoli Roch rozgrzewa trenażer i Zwifta, ale o pedałowaniu na zewnątrz też nie zapomina. No i jeszcze przygotowania do publikacji, która już w najbliższy piątek.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS. Dawno nie było samo*ebki, więc dziś dla odmiany będzie.

Nie zawsze jest dobry czas na serwis

Czasem są takie chwile, w których lepiej nie tykać żadnych kluczy, czy innych narzędzi. Zamiast tego lepiej siąść w fotelu i poczekać na bardziej sprzyjające okoliczności do majsterkowania. Jednak Roch nie chciał czekać, bo właśnie wczoraj dostał paczuszkę od internetowego sklepu rowerowego - rowertour.com, w której były pedały do gravela. No i plan był tak, żeby najstarszym pedałom, czyli z Cube'a, zakończyć życie, a najnowsze wkręcić do gravela.

No i prawie się to udało gdyby nie fakt, że Roch poddał się z jednym pedałem, bo nie chciał uszkodzić gwintu w korbie. Dziś i tak jedzie z Giantem na przegląd "zerowy" więc poprosi chłopaków żeby użyli swoich sposobów i ten pedał wykręcili. Spakował też do plecaka samotny pedał XLC, który zostanie wkręcony na swoje miejsce.

I tak właśnie, zależnie czy uda się dziś ogarnąć pedał to cały test będzie w weekend, potem tylko zebrać wszystko w jedną całość i można publikować. A weekend ma być właśnie fantastyczny pod względem pogody, więc będzie można pojeździć na nowych pedałach, lub pedale jak drugi nie będzie się chciał dać wykręcić. W końcu trzeba coś pojeździć bo ostatnio Roch nawet wyjął trenażer, kupił antenę ANT+ i podłączył wszystkie czujniki żeby mógł pojeździć na Zwift, bo tydzień z deszczem już dał mu się we znaki.

W tym roku, wzorem lat poprzednich, Roch ma silne postanowienie pojeżdżenia w zimie na trenażerze, ale czy to się w końcu uda? Czas pokaże, a może będzie tak jak w zeszłym roku, czyli zima bez śniegowa.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS. Na dowód tego, że nie był to dzień serwisowy zdjęcie:

Nudne rowery są... nudne

Oczywiście, że będzie o gravelu, ale Roch jeszcze się nim nie nasycił, choć Cube też jest w użyciu, ale wracając do Gianta to Roch rozpoczął proces upiększania i tak pięknej maszyny. Oczywiście wymiana śrubek, do tego kaczka na mostku, a w dalszej perspektywie piasty i nyple (ale to już naprawdę odległa perspektywa). Roch wymyślił, że będzie złoty kolor dodatków w myśl "złote, ale skromne" i tego się trzyma. Póki co to aluminium anodowane na złoto, ale kto wie, może kiedyś jak się dorobi to wpadnie jakiś element w 24 karatach.

Poza tym pogoda zachęca do pedałowania; nie jest za gorąco, deszczu nie ma, więc warunki są sprzyjające pedałowaniu. Co prawda szybko robi się noc, ale na to też jest rozwiązanie. Roch zaczyna szukać zestawu lampek, bo trzeba być widocznym. Wiadomo, że komplet lampek jest tańszy niż komplet zniczy, więc warto poświęcić trochę czasu na znalezienie fajnego zestawu, który będzie gwarantował widoczność, szczególnie z tyłu jest to ważne. Poza tym wypady z Młodym też kończą się jak zmrok nadchodzi, ale on akurat lampki ma, tylko Roch nie świeci przykładem.

Roweru jest ogólnie sporo w ostatnim czasie, bo do szkoły też Roch jeździ rowerem, więc nie ma co narzekać. W zeszłym roku było dużo gorzej, a teraz jest dużo lepiej, nawet wliczając w to całe to szaleństwo z covidem. Gdzieś w głębi duszy Roch liczy, że znowu zima będzie ciepła i bez śniegowa tak żeby można było się jeszcze trochę pocieszyć tym rowerem, a potem zostanie tylko trenażer, bo w tym roku Roch ma silne postanowienie popedałowania w miejscu, ale tym razem w garażu. Bo tam jest chłodniej, a wiatrak nie specjalnie się sprawdza.

Na koniec warto jeszcze wspomnieć o kolejnym dodatku, który Roch kupił, czyli kaczce na kierownicę. Jakoś tak się przyjęło, że Roch coś musi mieć na kierownicy. Był już pikachu, potem łysa kulka i kaczka, która była prezentem na zeszłoroczny Bike Atelier Maraton. Więc i gravel musiał dostać swoją kaczkę.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Kaczka na na grzędzie, o ile kaczki siedzą na grzędzie. #cyclingpassion #cyclinglife #cycling #cycleporn #lovecycling #instacycle #shimano #cycleshots #cyclelife #cyclephotos #cyclephotography #mtb #mtblife #cyclingaddict #cyclinglove #cyclinglifestyle #cyclingculture #cyclingstyle #giant #giantbikes #giantbicycles #gravel #gravelcycling #gravelbikes #gravelbikepoland #gravelride #gravelbike #gravellove

Post udostępniony przez Jacek Fefliński (@pedalydwa) Wrz 25, 2020 o 1:14 PDT

Roch pozdrawia Czytelników.

No i jak na tym gravelu się jeździ? Dobrze!

Za Rochem już prawie dwa tygodnie gravelowania i może ciut więcej napisać o wrażeniach jakie towarzyszą pedałowaniu na sztywniaku. Co więcej, obecnie kończy urlop, który był wypełniony rowerami, bo i na Cube pojeździł i na Giancie też pedałował. Wszystko zaczęło się od tego, że Roch miał jeden komplet pedałów i dwa rowery. Na początku chciał przekręcić pedały do nowego roweru i na nim jeździć, ale okazało się, że Młodzież też chce jeździć bo większym terenie i nie było wyjścia; Roch musiał kupić drugi komplet pedałów, ale przynajmniej ma już oba rowery w pełni operacyjne.

Co do Gianta to jest bosko. Idealna pozycja za kierownicą. Początkowo Roch myślał, że od razu wymieni mostek, może siodełko, ale po wyregulowaniu wysokości i pozycji siodełka wszystko jest jakby dopasowane do Rocha, no nie ma do czego się przyczepić. Druga sprawa to opony, które na asfalcie dają czadu, ale w terenie też nie wymiękają. No i fun, który chyba w tym jest najważniejszy, bo w pedałowaniu na rowerze właśnie to powinno się liczyć. Uśmiech na twarzy, podająca noga i jakikolwiek krajobraz, który się zmienia.

Przez głowę Rocha przeszła myśl, że może by Cube sprzedać, ale te dwa rowery stanowią idealną parę. Jak Flip i Flap, jak Bonnie i Clyde, jak Prezes i Kot. Ogólnie na gravelu da się wjechać wszędzie, od asfaltu po szuter i park, jednak czasem warto wsiąść na coś amortyzowanego i zapuścić się w głębszy teren, bo akurat dzieciory mają taką potrzebę i wtedy Roch bierze drugi rower i nie ma problemu, może tłuc się po dziurach, korzeniach i wszystkim co wpadnie pod koła.

Tak poza tym nowym rowerem to Roch dalej pedałuje. A w tym tygodniu ma nawet urlop, więc rozwozi dzieci do szkoły i przedszkola, ogarnia dom i wciska się w obcisłe. No i idzie pedałować. Oczywiście jeszcze nie nasycił się gravelem więc to na nim jeździć. Ostatnio, nie licząc 20 kilometrowego wypadu do księgarni językowej w poszukiwaniu ćwiczeń do j. niemieckiego, Roch zaliczył też Złotą Górę. Złota jest tylko z nazwy, ale to miejsce, w który jest park miniatur z największym papieżem. Taki paradoks, ale też jest fajny i stromy podjazd, a Roch chciał sprawdzić jak się podjeżdża na gravelu. Też dobrze.

Pogoda dopisuje, weekend za pasem, więc Roch planuje jakieś dalsze wypady. Sobota pewnie w kwartecie z dzieciorami, ale niedziela w duecie z Żonką. Niestety przyszły tydzień już pracujący, a szkoda, bo jeszcze tydzień by się przydał na pedałowanie, ale może w tym roku znowu zima odpuści to jakieś wypady będą uskuteczniane. Więc jeśli ktoś się waha, czy gravel jest fajny, to jest fajny. I to nawet bardzo fajny. Wchodzi w krew jak narkotyk. No i są zawody gravelowe ;-).

No i jeszcze focia ze Złotej Góry:

Wyświetl ten post na Instagramie.

Wczorajsza złota góra na panoramie. #cyclingpassion #cyclinglife #cycling #cycleporn #lovecycling #instacycle #cubecycles #shimano #xt #cycleshots #cyclelife #cyclephotos #cubecycles #cyclephotography #mtb #mtblife #becube #cyclingaddict #cyclinglove #cyclinglifestyle #cyclingculture #cyclingstyle #gravel #gravelcycling #gravelbikepoland #gravelride #gravellove #czestochowa

Post udostępniony przez Jacek Fefliński (@pedalydwa) Wrz 18, 2020 o 1:54 PDT

Roch pozdrawia Czytelników.

Pedalydwa's garage

Znowu jakiś ostry cień mgły zapadł nad blogaskiem, ale to chyba przez ten 1 września i - bynajmniej - nie chodzi o początek wojny, tylko o czas szkolny. W tym roku Roch już nie tylko przegotowywał się do czasu przedszkolnego, ale też do szkolnego ponieważ Młoda weszła już w okres szkolny i została objęta obowiązkiem, który będzie trwał już bardzo długo. Na początku szkoła, potem kolejna, potem ewentualne studia i potem już z górki, praca, praca i odliczanie do kolejnych piątków.

Początki szkoły to dla Rocha wyzwanie, ale udało się to ogarnąć dzięki Babci i Żonce, choć Roch ma też w tym swój skromny udział, choć najmniejszy. I tutaj mała dygresja: na pewno nikt kto posiada dzieci nie spodziewa się, że one tak szybko dorastają. Jeszcze niedawno Roch pchał wózek, a teraz pcha drugi rower, bo Młoda zażyczyła, że chce wracać na rowerze ze szkoły. Jakby te 10 godzin lekcyjnych WFu w tygodniu było dla niej za mało, ale w końcu klasa sportowa, więc ruchu musi mieć więcej. I tak właśnie Roch obserwuje jak dzieci dojrzewają i zdobywają kolejne poziomy w swoich życiach (od życia, a nie od śląskiej du*y).

Roch też nie próżnował i wszedł w posiadanie całkiem nowego i fajowego roweru. Tym razem to gravel, ale na asfalcie też potrafi być potworem. Co prawda od wczoraj zaliczył tylko małą przejażdżkę z Młodym, ale jeździ się fajnie. Pozycją taka jaką Roch lubi, w zasadzie nie ma do czego się przyczepić. No może do tego, że nie ma amajzingowego karbonu, najwyższej grupy i w ogóle, ale taki Roch chciał. Miał być ładny, miał umożliwiać wjechanie do lasu i miał się zwyczajnie Rochowi podobać. I taki jest.

Gdyby ktoś był ciekawy to model Giant Revolt 2 z 2020 roku, czyli z tym wymyślnym system hamowania, który jest hybrydą. Od klamek do "wihajstra" idzie linka, a do "wihajstra" do zacisków idzie już hydraulika i to jest fajne. Teraz w garażu stoją dwa rowery. Roch co prawda miał przebłysk żeby sprzedać swojego Cube ale ostatecznie zostawi go jakby kiedyś przyszło mu do głowy zapisać się na jakiś maraton MTB. Co ciekawe Żonka też zaczyna się łamać i może przyszły sezon też będzie pomykała na cieńszej oponie, kto wie.

Tak czy inaczej teraz dwa rowery, ale czy będzie 2x więcej notek? Tego nie wiadomo. I tak zupełnie na koniec to nawet nie wyobrażacie sobie jak ciężko kupić jest pedały SPD "stacjonarnie". Po prostu nie ma w żadnym sklepie, a jak Roch powiedział, że chce Shimano M540 to już w ogóle była tragedia. Jednak znalazły się w Internetach.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS. No oczywiście, że będzie zdjęcie. Tuż przed załadunkiem do bagażnika.

36 i 3 dni

Tak się złożyło, że Roch niedawno obchodził urodziny. I wcale to nie jest tak, że świętowanie szło tak dobrze, że Roch dopiero teraz włączył komputer. Po prostu urodziny spędził na rowerowo, a potem wskoczył ponownie w wir home office. Tak więc znowu czasu zabrakło, a do tego nałożył się jeszcze poniedziałek, który dla Rocha był wolny, bo odbierał święto, które wypadło w sobotę.

I tak właśnie; Roch wszedł w kolejny rok życia z rowerem w tle. Tak się udało, że i pogoda dopisała i dzieci miały chęć na pedałowanie, a popołudniu okazało się, że będzie jeszcze jedno pedałowanie. Z Żonką pojechali na Blachownię i z powrotem. Taka standardowa trasa, 30 kilometrów przez las i mało ruchliwe drogi.

I tak minęły urodziny i razem z urodzinami pogoda, która zepsuła się, ale wszyscy mówią, że to chwilowe, żeby nie załamywać się. Tak więc Roch korzystając z niekorzystnych warunków pojedzie dziś do Zaprzyjaźnionego Sklepu Rowerowego żeby dogadać warunki zakupu kolejnego roweru, tym razem gravela dla siebie, ale to temat na najbliższe miesiące bowiem Roch musi uzbierać fundusz rowerowy. Jednak zakup chyba dojdzie do skutku, więc niedługo będzie dylemat, na którym rowerze jeździć, ale swojego Cuba nie sprzeda. Ma miejsce, a MTB zawsze się przyda.

I tak na sam koniec Roch w dniu urodzin planował zainicjować podcast pod szyldem pedałydwa, ale jakoś tam mu się zeszło i do końca nie był przekonany, czy to się przyjmie, a w ogóle to o czym miałby gadać. Pewnie o tym co pisze. Może jeszcze się przekona do tej formy, w sumie wszystko ma przygotowane, tylko zacząć gadać. Najbliższą okazją może być budowanie szafki serwisowej na swoje narzędzia, których ma już całkiem pokaźną ilość. Będzie to mobilna szafka serwisowa. Na kółkach.

Na tę chwilę Roch pozdrawia i myśli o tym podkaście i tej szafce.

Zestaw kluczy imbusowych XLC TO-S32

 Nieuchronnie nadszedł kolejny "techniczny piątek", w którym to Roch publikuje testy i własne przemyślenia na temat różnych gadżetów, które dostaje od zaprzyjaźnionego sklepu rowerowego - rowertour.com. Tym razem trafiła mu się nie lada gratka; jak zapewne wiecie Roch od pewnego czasu zaczął kompletować swój prywatny "garażowy serwis rowerowy", który będzie służył mu do napraw wszystkich rowerów jakie ma na stanie. I tak sobie Roch kompletuje narzędzia. Zaczyna od tych, które są mu potrzebne w pierwszej kolejności i brnie w to coraz głębiej. A całe to zamieszanie zaczęło się od bacika i klucza do kasety.

I wtedy wchodzi on - Rowertour - cały na biało i oferuje Rochowi do testów zestaw kluczy imbusowych XLC TO-S32. No lepszego testu Roch nie mógł się spodziewać, a że akurat trafił się serwis roweru Młodzieży to tym chętniej zabrał się do roboty.

Jakość wykonania

Co do jakości to przyczepić się nie można, ale u XLC jest to standardem; jak coś jest sygnowane ich logiem to oznacza, że jest to produkt, który posłuży wiele lat. I tak jest z tymi kluczami. Na pierwszy rzut oka sprawiają wrażenie solidnych, a do tego mają bardzo praktyczny stojak, który dodatkowo można przykręcić do ściany.

Każdy klucz, a jest ich osiem sztuk, ma swoje miejsce w stojaku. Te najmniejsze klucze mają okrągłe oczka, w których stoją, natomiast te większe mają kształt imbusa, więc włożenie ich na swoje miejsce nie stanowi problemu.

Same klucze wykonane są solidnie, posiadają twardy i nieślizgający się uchwyt, który jest wyprofilowany i doskonale leży w dłoni dzięki czemu nie ma możliwości żeby klucz wypadł nam z dłoni. Klucze wyposażone są w dłuższą część, która służy do szybkiego wkręcania śruby i krótszą końcówkę, która służy do dociągnięcia śruby do pożądanego momentu. dodatkowo każdy posiada kulistą końcówkę, która umożliwia pracę pod kątem, czyli dostaniemy się też do trudno dostępnych miejsc, jak na przykład do obejmy przedniej przerzutki, która czasem bywa schowana gdzieś między rurą podsiodłową, a kołem.

Sam stojak, poza możliwością przykręcenia do ściany, można też przykręcić do blatu stolika, a na froncie są oznaczenia rozmiarów kluczy, więc nie ma problemu z tym, że mniejszy klucz włożymy do większego otworu, albo że akurat tej szóstki nie ma na swoim miejscu.

O jakości i przemyśleniu każdego klucza może też świadczyć fakt, że każdy klucz możemy powiesić na ścianie ponieważ w każdym uchwycie jest otwór do jego zawieszenia.

Dane techniczne

Klucze XLC TO-S32 należą do linii pół profesjonalnej, która przeznaczona jest dla domowych warsztatów rowerowych, cechują się trwałością i odpornością na zużycie. I to jest faktycznie prawda, bo u Rocha już "kilka" śrub wkręciły, a dalej wyglądają jak nowe.

Pozostałe parametry to:

• Zestaw dwustronnych kluczy imbusowych,
• Rozmiary kluczy: 2 mm, 2.5 mm, 3 mm, 4 mm, 5 mm, 6 mm, 8 mm i 10 mm,
• Wyprofilowana rączka zapewniająca pewny chwyt,
• Stojak w zestawie,
• Możliwość zawieszenia każdego klucza na ścianie,
• Końcówki o różnej długości umożliwiające szybkie wkręcanie i dociąganie śrub.

Wrażenia z użytkowania

Roch nie musiał długo czekać na możliwość ich przetestowania. Najpierw regulacja hamulców w rowerze Młodego, potem regulacja przerzutki w rowerze Młodej, aż w końcu akcja ratunkowa przedniej przerzutki w rowerze Żony.

Podczas tego ostatniego serwisu, Roch - i klucze - miał najwięcej roboty, ale też kulista końcówka sprawnie odkręciła linkę z przerzutki. Za każdym razem nie było problemu żeby znaleźć odpowiedni rozmiar - wystarczyło spojrzeć na podstawkę. Porównując to do pracy ze zwykłymi imbusami przede wszystkim uchwyt robi robotę. Normalnie trzeba kombinować żeby klucze nie wypadły z dłoni, a mając możliwość złapania za kawałek grubego uchwytu od razu zyskuje się uczucie kontroli nad śrubą.

Kiedy trzeba "dociągnąć" śrubę wystarczy obrócić klucz i już mamy dźwignie zapewniającą, że gwint będzie dociągnięty "na maksa". Swoją drogą podstawka, nawet nie przykręcona od niczego, jest stabilna i bez problemu można ją postawić obok stojaka. Klucze na pewno nie wypadną.

Podsumowanie

Do tej pory Roch ratował się zwykłymi "imbusami". Dało się śruby dokręcać, jak to każdym kluczem. Pewnie takim dodawanym do mebli imbusem też dałoby się rower naprawić, ale w pewnym momencie do gry wchodzi poczucie ergonomii i przekonanie, że skoro można wkręcać śruby sprawniej i wygodniej, to dlaczego tego nie robić.

I tutaj właśnie jest miejsce dla kluczy imbusowych XLC. Śrubę wkręcają tak samo jak każde inne klucze, ale mają w sobie to coś co powoduje, że nie odczuwamy frustracji jak po raz kolejny klucz wypada z dłoni, bo te klucze - dzięki uchwytowi - z dłoni po prostu nie wypadają.

Za kwotę około 130 zł zafundujecie sobie bardzo fajne klucze, które wiele ułatwią i jeszcze więcej wytrzymają. Na pewno posłużą przez lata i zaoszczędzą siarczystych bluzgów w Waszych domowych serwisach rowerowych.

I tak już całkiem na koniec Roch odkrył jeszcze jedną funkcję tych kluczy. Otóż po otrzymaniu paczki od kuriera i rozpakowaniu jej Roch postawił je na półce w domu. Całkiem nieźle sprawdzają się jako dekoracja, ale żeby wykorzystać ich potencjał w pełni trzeba zanieść je do garażu lub piwnicy, tam sprawdzają się najlepiej.

Artykuł powstał przy współpracy z rowertour.com - sklep rowerowy online i XLC parts

Serwis garażowy coraz bardziej realny

Znowu jakoś tak się złożyło, że Roch zagubił się w czasoprzestrzeni i zapomniał, że ma bloga. Trochę też rozprężył się po tych całych remontach, ale tak ma, że jak coś odpicuje albo przejedzie na przykład maraton to potem przez długi czas robi sobie wakacje od wszystkiego, ale później znowu się spina i zbiera w sobie.

Przede wszystkim Roch kompletuje klucze, czyli wyposaża swój "garażowy serwis rowerowy", który nabiera rumieńców. Jeszcze trzeba sobie wygospodarować jakiś kącik żeby móc się na tam rozłożyć na stałe, ale już teraz regulacja, czy jakaś naprawa nie stanowi większego problemu. Nie trzeba się umawiać, czekać i kombinować. Wystarczy zejść do garażu.

Poza tym codzienne rowery z Młodym. To naprawdę się dzieje, jeżdżą cały czas. Raz krócej, raz dłużej, ale koło się kręci, a noga podaje. Nigdy Roch nie spodziewałby się, że jego najlepszy kumpel rowerowy to będzie jego 5-o letni syn. Rozmowy o wszystkim, pytania o wszystko i jazda wszędzie. Tak chyba mają wyglądać te rowerowe wypady. Roch chciałby doczekać dnia, kiedy ze swoim 18 letnim synem pójdzie na piwo po rowerze. Póki co jest sok.

Młoda poszła w innym kierunku. Ona woli długie i rekreacyjne wypady, stąd nawet jak jadą we czwórkę to dochodzi do rozdzielenia peletonu na tych co to wjeżdżają w każdą dziurą, skaczą z każdego krawężnika i na te, które pedałują spokojnie, ale długo. Tak jest, choć czasem uda się spiąć całą grupę i przejechać gdzieś wspólnie.

I tak się toczy, czasem Roch nie ma siły pisać, a czasem po prostu nie ma weny, a pisanie na siłę chyba nie ma sensu. Szkoda się męczyć. Całkiem niedługo będzie też niespodzianka, nad którą Roch pracuje, ale wpierw musi skończyć swoje zobowiązania, a efekty już niedługo.

Roch pozdrawia Czytelników.

Stojak montażowy CRIVIT (ten z LIDLa)

Jak już Roch pisał od pewnego czasu kompletuje on swój "Garażowy Serwis Rowerowy", w którym to będzie serwisował rowery domowników. Do takiego kroku popchnęły go wydarzenia ostatnich tygodni, a mianowicie chciał pojeździć na rowerze, a tu rozkręcona piasta. Bez kluczy prawie sobie poradził, ale konusy poluzowały się od strony kasety, a tej nie było czym zdjąć.

Znalezienie serwisu, który na poczekaniu dokręcił by piastę było niewykonalne. Łatwiej było kupić klucze i samemu dokręcić. Jako, że Roch wakacyjnie dorabiał w zaprzyjaźnionym sklepie rowerowym to umiejętności były, tylko narzędzi było brak. I tak się to właśnie zaczęło. Od klucza do kasety i bacika.

Jednak Roch zawsze chciał mieć stojak rowerowy. Jak już coś grzebie przy rowerze to fajnie jak ten rower stoi / wisi stabilnie. Nawet prosta regulacja, jak rower ucieka na wszystkie strony, staje się poważnym serwisem. Stojaki od Park Tool’a z wiadomych przyczyn odpadają. Wydać kilkaset złotych na garażowy stojak to przesada. I tu pojawił się Lidl i jego promocje. Już kiedyś Roch widział, że są stojaki na promocji, ale wtedy nie myślał, że będzie go aż tak potrzebował. Tak więc dziś bierzemy pod lupę stojak montażowy Crivit "z Lidla".

Jakość wykonania

Już samo opakowanie sugeruje, że to nie będzie plastik, a po wyjęciu z pudełka faktycznie okazuje się, że to nie jest plastik. Całość wykonana jest z metalu, jedynie połączenia są wykonane z grubego tworzywa. Uchwyt, który trzyma rower wykonany jest z grubego plastiku i pokryty miękkim gumowanym materiałem od wewnątrz dzięki czemu nie porysujemy ramy.

Całość stoi stabilnie, pod warunkiem że dokręcimy wszystkie śruby. Pierwsza próba skończyła się u Rocha tym, że stojak z rowerem samoczynnie się obniżył. Dopiero jak Roch dokręcił śruby to całość zaczęła być stabilna. Stojak ma możliwość składania, więc spokojnie można go trzymać gdzieś w kącie, a jak zajdzie potrzeba to dzięki zaciskom można go szybko rozłożyć. 

Ogólnie jakość na wysokim poziomie, ale śruby trzeba dokręcić.

Dane techniczne

• Bezstopniowa regulacja wysokości od ok. 107 do 188 cm
• Maksymalna waga roweru: 30 kg
• Mocowanie roweru obrotowe o 360°
• Obejma do wszystkich dostępnych średnic ram od ok. 25 mm do 55 mm
• Tacka na narzędzia z magnetyczną "przegródką"
• Dodatkowe ramię teleskopowe do stabilizacji kierownicy
• Cztery nogi z możliwością przykręcenia stojaka do podłogi

Według naklejki na stojaku producentem tego modelu jest firma Delta-Sport Handelskontor GmbH. Oznaczenie modelu z naklejki to FM-7091 (lidlowy IAN to 326459_1907). Na pewno zauważyliście odwrotność 7091 -> 1907 ;-)

Wrażenia z użytkowania

Użytkowanie stojaka to bajka, oczywiście po dokręceniu śrub, samo wpinanie i wypinanie roweru nie sprawia kłopotu dzięki czterem nogom, które stabilizują stojak. Regulacja obejmy na ramę też nie jest problemem z tego względu na to, że rączka która zamykamy zacisk jest równocześnie rączką regulującą "szerokość" uchwytu, więc spokojnie można to zrobić jedną ręką. 

Do kompletu dostajemy teleskopowe ramię, które służy do zablokowania kierownicy tak żeby nie latała na boki. Podczas instalacji licznika w rowerze Młodego sprawdziła się doskonale. Jeden koniec przypinamy do stojaka, drugi do kierownicy i można spokojnie zająć się prowadzeniem kabelka. Jak na garażowe warunki stojak spisuje się doskonale i kwota 159 zł chyba została dobrze zainwestowana. Na pewno za kilka tygodni stojaki pojawią się w kolejnej promocji, pewnie za 99 zł tak żeby wyprzedać zapasy.

Podsumowanie

Po co ten test w ogóle? Bo w Internetach jest niewiele informacji o tym sprzęcie, a po bliższym poznaniu (i dokręceniu śrub) okazuje się, że to bardzo udana konstrukcja, która w sam raz pasuje do amatorskiego użytkowania, a przede wszystkim kwota, którą należy wydać "na start" jest niewielka.

Jeśli Roch miałby jeszcze raz stanąć przed regałem z tymi stojakami to bez wahania kupiłby jeszcze raz. Na domowe potrzeby sprawdza się doskonale. Jeśli ktoś ma odrobinę sprytu i zacięcie na złotą rączkę to bez problemu wymieni linkę, czy wyreguluje przerzutkę. Rower będzie stabilnie wisiał, a to naprawdę duże ułatwienie. Choćby przy regulacji przerzutek gdzie jedną ręką pedałujemy, a drugą zmieniamy "biegi".

Za tę cenę ciężko będzie znaleźć coś tak dobrego. Dla porównania na Allegro ten sam stojak kosztuje już 189 zł, więc warto śledzić promocje w Lidlu, a na wyprzedażach można go spokojnie dostać za kwotę poniżej 100 zł.

Tydzień urlopu, 4 dni remontu i rower w tle.

Kolejna porcja ciszy spowodowana była tym, że Roch wziął urlop. Oczywiście urlop było tylko środkiem do osiągnięcia celu jakim był długo odkładany remont. Dodatkowo na ścianach pojawiły się dziwne artefakty, które - jak późnej okazało się - były efektem działania nawilżacza powietrza. Na ścianach i suficie osadził się biały nalot, który potem okazał się kamieniem z wody, a raczej z mgiełki wodnej, którą produkował nawilżacz.

I tutaj #protip: jak ktoś chce nawilżać powietrze w domu lub mieszkaniu to nie warto oszczędzać na nawilżaczu. Są takie z filtrami i są takie bez filtrów. Używanie takiego bez filtra skończyło się malowaniem całego domu. Jednak całość zajęła 4 dni, no 5 dni z ustawianiem gratów i dopieszczaniem wszystkiego. W międzyczasie Roch dokupił do swojego "Garażowego Serwisu Rowerowego" stojak montażowy. Lidlowy, ale już parę razy go użył i naprawdę znaczek, czy marka nie mają tu znaczenia. Kawałek dobrego stojaka, który bardzo ułatwia pracę.

Nic się nie giba, rower wisi stabilnie, można przy nim wszystko zrobić. Potwierdzić to mogą Młody, który miał już naprawiany rower i Rocha Teściowa, a w zasadzie jej rower, który miał regulowane hamulce. W przyszłym miesiącu Roch planuje kupić jeszcze kilka kluczy i koniecznie obcinaczkę do linek i pancerzy, bo bez niej jak bez ręki.

Po skończonym remoncie Roch wrócił na rower. Oczywiście z Młodym, który nie odpuszcza pedałowania i domaga się coraz więcej terenu. Ścieżki dla rowerów go nie interesują, rower musi podskakiwać. Według statystyk Garmina, podczas tygodnia remontowego Roch przejechał 67.01 km, więc całkiem nieźle jak na tydzień z wałkiem.

Teraz, kiedy już opadł remontowy kurz można zająć się swoimi sprawami. Przede wszystkim Roch chce napisać kilka słów o stojaku, bo w Internetach są tylko wzmianki o nim, ale nie ma czegoś więcej, a to naprawdę solidny sprzęt do domowego serwisu. Nie ma znaczenia, że z Lidla, ale to będzie zaplanowane na najbliższy piątek, zgodnie z tradycją.

Tak więc pomimo, że urlop wybitnie remontowy to nie całkiem stracony, bo i rower był i kilometrów wpadło. Pozostaje jeszcze uzupełnić statystyki, bo i one zostały przez Rocha zaniedbane, ale wszystko wraca powoli na swoje tory.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS.
A może by tak rzucić wszystko i otworzyć serwis rowerowy?

Zapięcie rowerowe Abus Bordo Lite 6055

W najśmielszych oczekiwaniach Roch nie spodziewał się, że współpraca której podjął się na początku roku będzie przebiegała tak doskonale. Nawet pandemia COVIDa nie wpłynęła zbytnio na ruch w testach. Co prawda cały Świat złapał zadyszkę, ale zaraz po tym wziął głęboki oddech i znowu zaczyna oddychać samodzielnie. Tak też jest z Rocha współpracą z internetowym sklepem rowerowym – rowertour.com. I przechodząc od razu do meritum, Roch miał przyjemność testować zapięcie rowerowe składane Abus Bordo Lite 6055. Firma Abus to spece od zabezpieczeń. Mają w swojej ofercie kaski, zapięcia rowerowe i wiele innych rzeczy wychodzących nawet poza obszar kolarstwa.

Jakość wykonania

Zakup roweru niejednokrotnie wiąże się ze sporym wydatkiem finansowym i każdy chciałby móc cieszyć się swoimi dwoma kółkami jak najdłużej. Bywa, że na rowerze jedziemy do sklepu, czy "do miasta". Rochowi wiele razy zdarzało się, że musiał wyskoczyć do apteki i mając wybór: czy stać na światłach, w korku, a później jeszcze szukać miejsca parkingowego, czy przemknąć się sprawnie na rowerze i nie martwić się parkingiem i płatną strefą wolał wybrać rower i aptekę na drugim końcu miasta.

Do apteki, jak i do większości miejsc w ogóle, ciężko wejść z rowerem, więc przyda się jakieś zapięcie, które zabezpieczy rower przed kradzieżą. Jednak wożenie ze sobą ciężkiego U-locka jest trochę niewygodne. I tutaj idealnie wpasowuje się zapięcie Abus.

Jest małe, wręcz kompaktowe. Spokojnie zmieści się do kieszeni, a w plecaku trzeba go szukać. Waga też jest piórkowa, więc w sam raz żeby szybko wrzucić do kieszeni (na przykład w koszulce rowerowej) i wsiadać na rower. Swoje wymiary zawdzięcza sprytnemu systemowi składania, w którym każde ogniwo układa się obok siebie, więc finalnie złożone zapięcie nie jest wcale większe od smartfona.

"Ogniwa" mają grubość 5 mm i są wykonane z lekkiego metalu i aluminum, połączone są przegubami, które pracują bez zarzutu, a zapięcie można złożyć bez problemu jedną ręką. Całe zapięcie jest oczywiście pokryte materiałem, który nie porysuje lakieru ramy. Automatyczny zamek pracuje lekko i pewnie, bez problemu otwierając zapięcie. W komplecie dostajemy dwa kluczyki.

Dane techniczne

Tak jak wcześniej było napisane panele wykonane są z metalu o grubości 5 mm, połączone są przegubami. Pozostałe parametry to:

• Poziom bezpieczeństwa: 7
• Waga: 440 g
• Długość: 60 cm
• Kolor: Czarny (choć ogniwa pokryte są szarym materiałem)

Zapięcie posiada 7 poziom bezpieczeństwa w klasyfikacji Abus Security Level System, który dzieli się na 3 kategorie:

• Maximum Security Level: 10-15
• Extra Security Level: 5-9
• Standard Security Level: 1-4

Abus Bordo sprawdzi się doskonale w miejscach, w których istnieje podwyższone ryzyko kradzieży roweru.

Wrażenia z użytkowania

Odkąd Roch dostał to zapięcie do testów nie rozstaje się z nim ani na chwilę. Wrzucił je do plecaka, a kluczyk dopiął do kluczy, które zawsze wozi ze sobą. W przeszłości bywało tak, że jadąc z dziećmi nie było jak przypiąć roweru na placu zabaw, bo akurat dzieci chciały trochę pofikać na zjeżdżalniach, a Roch zamiast pilnować dzieci co chwila spoglądał na rowery.

Teraz ten problem się rozwiązał. Zapięcie spokojnie ogarnie dwa rowery, więc można przypiąć je do znaku czy jakiejś barierki i zająć się zabawą. Zastosowań jest wiele. Nawet jakiś wypad ze znajomymi na piwo może być o wiele bezpieczniejszy, pod warunkiem że nie przesadzi się z alkoholem. Jednak rower na pewno będzie w tym samym miejscu, w którym się go zostawiło (o ile nie zapomniało się gdzie został przypięty).

Kompaktowe wymiary, poza oczywiście bezpieczeństwem, stanowią największy plus tego zapięcia. Naprawdę wystarczy wrzucić go do plecaka i nie ma obaw, że trzeba gdzieś zostawić rower, który nie jest zabezpieczony. Dla Rocha to fantastyczne rozwiązanie, szczególnie podczas wypadów z dzieciorami. Nigdy nie wiadomo co im wpadnie do głowy. Nie ważne, czy lody, czy plac zabaw zawsze można przypiąć rower i zająć się brykaniem, a nie doglądaniem, czy sprzęt jeszcze stoi.

Podsumowanie

Niestety przyszło nam żyć w czasach, w których pojęcie własności bywa nie do końca szanowane i trzeba się przed tym jakoś bronić. Szczególnie, że rowery do tanich nie należą i najczęściej kupowane są z myślą o wieloletnim użytkowaniu.

Aby to ułatwić Abus stworzył zapięcie rowerowe Bordo Lite 6055, które w codziennym użytkowaniu gwarantuje bezpieczeństwo jednośladu, a nam spokój i poczucie, że rower jest dobrze zabezpieczony. Cena tego spokoju też nie jest wygórowana, bo wydając w okolicach 200 zł zapewniamy bezpieczeństwo sprzętu, którego wartość jest wielokrotnością kosztu zapięcia. Na niektórych rzeczach zwyczajnie nie warto oszczędzać.

Oczywiście, poza zapięciem, warto zwrócić uwagę na to do czego rower przypinamy. Bo nawet najlepsze i najdroższe zabezpieczenie może polec w starciu z nieuwagą. Zawsze warto sprawdzić, czy element do którego przypinamy rower jest solidnie zamocowany w ziemi i czy przypadkiem nie można tego elementu podnieść lub odłączyć.

Tak więc jak widać kwestia zabezpieczenia roweru wcale nie jest łatwym tematem, ale zapięcie rowerowe Abus Bordo Lite 6055 gwarantuje, że będziemy mogli się cieszyć naszym rowerem (rowerami) przez długi czas.

Artykuł powstał przy współpracy z rowertour.com - sklep rowerowy online i Abus Polska.