Zapiski rowerowe, dzień 2: o sprzęgle, o barberze i rowerze

Jest późny wieczór. Roch siedzi w fotelu i o dziwo nie zasypia. Wręcz przeciwnie, po krótkiej przejażdżce na trenażerze czuje, że mógłby jeszcze iść pobiegać, ale nie chce mu się. Bo jest zimno i wieje wiatr. A tak naprawdę to Roch już jest wykąpany i gotowy do spania, ale nie mógłby zasnąć nie pisząc o tym, że w końcu znalazł w sobie pokłady chęci ażeby napompować koła i pojeździć na rowerze w miejscu.

Całkiem fajnie tak wsiąść na rower i popedałować w miejscu, pod warunkiem, że akurat nie chce się spać. Poza tym dziś pasmo awarii i dzień zwany dniem świra. Najpierw w Colcie padło sprzęgło, na szczęście padło prawie pod warsztatem, w którym Roch ma zwyczaj naprawiać samochody. Obyło się bez lawety, ale trochę Roch musiał się nagimnastykować żeby wrzucić jakikolwiek bieg i ruszyć samochód z miejsca.

W drogę powrotną Roch wybrał się z Żonką, która rozpoczęła akcję ratunkową Rocha po tym jak dowiózł do mechanika. Po powrocie do domu, Roch - po raz pierwszy w swym życiu - udał się do fryzjera męskiego celem uregulowania brody, czyli dzika który wyrósł był na twarzy Rocha. Po zabiegach Roch zaczął wyglądać jak człowiek, ale żeby się pokazać na blogu musi jeszcze trochę czasu upłynąć.

I tak mniej więcej minął Rochowy dzień, w którym udało się w końcu pojeździć na rowerze.

Z rowerowymi pozdrowieniami,

Roch.