No i gdzie te statystyki!?

No właśnie, tak się Roch rozpisał ostatnio, że zapomniał o dwóch sprawach. Pierwsza to taka, że koniec miesiąca, a druga to wygenerowanie statystyk za listopad i wrzucenie ich do notki. Stąd kolejna notka, uzupełniająca, ale i tak rozpoczynająca nowy miesiąc, czyli grudzień. Wiadomo, że trenażer będzie musiał oddać swoje miejsce choince, bo święta są ważniejsze i dzieci chcą choinkę, a nie jakiś rower w kącie.

Tak więc Roch, o ile pozbiera się chorobowo, postara się wsiąść na rower jeszcze przed świętami, ale czy z tego coś wyjdzie to nie wiadomo. Póki co kaszle jak palacz z trzydziestoletnim stażem i nic nie zanosi się na to, że będzie lepiej. Choć jakaś poprawa jest, bo nie kaszle w nowy więc można idzie ku dobremu. Co do sedna tej notki Roch w listopadzie był raz na rowerze, pojechał do apteki, a jakże po syropy na kaszel mokry, suchy i męczący.

Tak więc w listopadzie był jeden rower na zewnątrz i zero rowerów wewnątrz. Żeby to zobrazować to załącza zaginione statystki, które pokazują tylko jedną cyfrę w całym miesiącu (nie licząc dat oczywiście).

Roch pozdrawia Czytelników.

No i gdzie ten listopad!?

Można by napisać, że trochę się w listopadzie pokiełbasiło. Nic dziwnego, że Roch nie miał czasu na pisanie na blogu, nie mówiąc już o tym żeby wsiąść na rower. Wszystko zaczęło się od tego, że dzieiciory się pochorowały. Pochorowały się permamentnie bo skończyło się na antybiotyku, a z racji tego, że Żonka spełnia się już zawodowo to Roch podjął się opieki nad chorą gromadką i przez dwa tygodnie siedzieli sobie w domu.

Dzięki temu później rozłożyło Rocha, ale nie tak jak dzieciory. Ból gardła, kaszel i takie tam inne przypadłości. I nim się Roch obejrzał to listopad zleciał. Z rowerowych spraw to jest jedna warta odnotowania, a mianowicie Roch schował rower do piwnicy. Bo tam jest cieplej i większe szanse na to, że hamulce przeżyją kolejny sezon bez serwisu lub wymiany. Powoli wszystko wraca do normy, ale miesiąca nie da się cofnąć, więc być może w grudniu coś uda się popedałować. Albo i dziś jeszcze, żeby zaliczyć jakiś dystans w ostatnim dniu listopada.

Tak, czy inaczej pozostaje wrócić do zdrowia, wsiąść na rower i pracować nad kondycją na lato. Bo może w końcu uda się wsiąść na rower. Choć i 2018 rok nie należał do najgorszych, a wręcz niektóre miesiące były najlepsze od lat.

Roch pozdrawia Czytelników.

Podsumowanie kolejnego miesiąca i kolejny trenażer

I kolejny miesiąc już się kończy, więc pora na podsumowanie i napisanie trochę o kolejnym trenażerze. O ile ostatnio Roch odpuścił sobie trochę pedałowanie to dziś postanowił, że jednak trochę popedałuje. Przyjemność sobie dawkuje, bo nie przesadza z odległością, ale z drugiej strony robi powolny rozruch. Następnym razem, oby to było jutro, Roch popedałuje trochę dalej, może przekroczy całe dziesięć kilometrów, a przynajmniej taki ma plan. Co z tego wyjdzie to okaże się jutro.

Pogoda nawet dopisuje, co w listopadzie jest rzadkością, więc może jutro uda się również popedałować na świeżym powietrzu. Wystarczy tylko przełożyć oponę i nawet Żonka będzie mogła z Rochem pedałować i to będzie najlepsze rozwiązanie. Dzieciory i tak pewnie będą siedziały z babcią i dziadkiem.

* * * *

Korzystając z tego, że miesiąc się kończy, Roch podsumuje październik, bo o tej godzinie to raczej pójdzie spać niż wsiądzie na rower. Tak więc pogoda w październiku przez większą część miesiąca było okropna, więc Roch za namową Żonki rozstawił trenażer i zaczął pedałować, ale koniec miesiąca zapowiada się wręcz doskonale, a prognozy zapowiadają aż 20°C więc trzeba z tego korzystać ile się da.

Na zakończenie oczywiście statystyki z całego miesiąc. Końcówkę Roch podciągnął trenażerem. Zresztą teraz chyba trenażer będzie przeważał.

Roch pozdrawia Czytelników.

Bestia rozstawiona, czyli prawie przygotowania do zimy

I stało się, z jednej strony nadeszła jesień, a z drugiej trenażer zaczął Rocha straszyć. No więc Roch patrząc za okno doszedł do wniosku, że już pedałował nie będzie bo zimno, deszczowo i ogólnie nie ciekawie na podwórku. Wziął zatem zrobił miejsce w pokoju, przyniósł trenażer i wpiął rower Żonki licząc na to, że rower Rocha odpocznie od pedałowania choć trochę. Poza tym Rocha siodełko jest wybitnie niewygodne dla Żonki, więc stwierdziła, że jeśli już ma i ona pedałować to rower ma być jej. Albo chociaż siodełko.

I tak Roch przygotował wszystko do pedałowania w domu, ale pozostała jeszcze kwestia tego, czym rejestrować kilometry, bo o ile na zewnątrz nie ma z tym problemu to już w domu trzeba trochę pomyśleć nad sposobem gromadzenia danych. Z racji roweru Żonki, Roch nie mógł polegać na swoim liczniku, a też nie chciał przekręcać wszystkiego. Więc wymyślił, że wskrzesi czujniki bluetooth, które swego czasu kupił w promocji. I to był niezły pomysł pod warunkiem, że Roch nie używał swojego telefonu bo ten z tymi czujnikami jakoś działać nie chce. No więc odgrzebał stary telefon, który z czujnikami działał, ale w międzyczasie przełożył też sensor z licznika na tylne koło.

Dodatkowo znalazł swój pulsometr, więc może też liczyć kalorie i puls, co jest przydatne w jego narzędziu do gromadzenia statystyk, które dostał razem z licznikiem. Tak więc teraz każdy trenażer będzie kończył się dwoma (dwiema?) rzeczami. Pierwsza to zapis dystansu, a druga to notka na blogu, bo skoro już Roch odpalił komputer to nie można nie napisać nic na blogu. Tak więc zimowy czas na trenażerze Roch uważa za otwarty. Oby w tym sezonie lepiej poszło mu pedałowanie i gubienie kilogramów, bo w ubiegłym roku Roch tylko patrzył jak pedałuje Żonka.

Na zakończenie inauguracyjna statystyka:

Roch pozdrawia Czytelników.

Rowerem miejskim. I własnym też

Odkąd w Częstochowie pojawiły się rowery miejskie Roch miał chęć przejechać się takim wypożyczonym sprzętem, ale jakoś zawsze coś stawało mu na drodze. Czasem było lepiej podjechać samochodem, czasem jechał swoim rowerem, bo odkąd ma solidne zapięcie to częściej wypuszcza się w miasto na własnym rowerze. Jednak ostatnio pojawiła się okazja bowiem Żonka zapragnęła iść do kina na sławny i jakże przereklamowany Kler (lepiej 27 złotych zainwestować w klocki hamulcowe). Wiadomo, że po kinie jakieś piwo jest wskazane, więc z oczywistych przyczyn samochód zostaje w domu.

Roch na miejskim rowerze.
Ciąża spożywcza - 4 rok.

I tak Roch w końcu dosiadł roweru miejskiego. Samo wypożyczenie jest banalnie proste. Wystarczy w aplikacji zeskanować QR kod i zamek się zwalnia. Można już jechać. Sama jazda też była niczego sobie. Na załączonym obrazku widać, że Rochowi całkiem się podoba jazda, mimo że siodełko miał z nisko, ale nie chciało mu się regulować bo wiedział, że jedzie od stacji do stacji.

Żonka miała mniej szczęścia bo w jej rowerze przerzutki były nie całkiem dobrze wyregulowane więc ciągle jej przeskakiwało. Jednak największym minusem były hamulce, a raczej ich brak. Hamowanie przypominało wyjęcie z kieszeni zrywki z Biedronki i rozłożenie jej nad głową. Tak i po naciśnięciu klamki hamulce raczej spowalniały niż zatrzymywały rower. Jednak to rowery miejskie - mają służyć do przejechania od punktu A do punktu B. I oby gdzieś pomiędzy nie trzeba było hamować awaryjnie bo nic z tego nie będzie. A to wszystko dzięki zastosowaniu hamulca rolkowego. Nawet najtańsze V break'i byłyby dużo lepsze i skuteczniejsze. Może to rower Rocha miał jakiś feler, ale Żonka też pytała czy te rowery w ogóle hamują.

Niewątpliwym plusem jest to, że pierwsze 30 minut jest za darmo, więc jeśli po drodze nie zabijecie się z powodu braku hamulców to spokojnie można do centrum dojechać nie płacąc za to nic.

* * * *

Następnego dnia już na swoim rowerze Roch z Żonką poszli pojeździć po okolicy. Niedziela to taki dzień, że dzieciory raczej mają odpoczynek i wolne. Po całym tygodniu przedszkola i aktywnego wypoczynku im też należy się dzień bajek, babci, dziadka, kakao i innych frykasów, którymi rozpieszczają ich babcia z dziadziusiem.

Korzystając z tego właśnie dnia Roch z Żonką poszli na krótką przejażdżkę po okolicy albowiem na dłuższy wypad nie było już czasu, a dzień już bardzo krótki jest. Wszystkie lampki wyparowały w dziwny sposób więc przed zmrokiem trzeba było zawinąć się do domu. Jednak pedałowanie na swoich rowerach ma jedną przewagę - ma się sprawne hamulce. Co prawda w rowerze Żonki trzeba parę elementów wymienić, ale na przyszły sezon będzie całkiem niezła maszyna. Może i Rochowi coś z tego skapnie.

I na sam koniec najważniejsza informacja; Staś już całkiem przekonał się do pedałowania. Do tego stopnia, że dziś kazał sobie odkręcić bocznie kółka, jednak jeszcze nie jest gotów na takie wyzwanie. Po kilku próbach doszedł do wniosku, że jednak z bocznymi kółkami lepiej się jeździ, ale widać w nim ogromne samozaparcie. I w końcu już sam zaczął pedałować, teraz to już z górki ma. Oczywiście w jego rowerku też są sprawne hamulce.

Na zakończenie zapis wypadu z Żonką:

Roch pozdrawia Czytelników.

Ciepło jest to się pedałuje

A dokładnie pisząc pedałuje się z Żonką. Dzieci po tygodniu przedszkola, aktywnym weekendzie potrzebowały trochę spokoju i ciszy więc poszły sobie do babci, bo tam zawsze jakaś bajka się znajdzie do obejrzenia. Korzystając z tego wolnego czasu Roch z Żonką wybrał się na wspólne pedałowanie. Co prawda cel był jasno określony ale nic nie stało na przeszkodzie aby w drodze powrotnej nie zboczyć nieco z drogi i nie popedałować ciut dalej.

Co prawda o celu wycieczki Roch jeszcze nic nie napisze, ale było to ważne dla Żonki żeby sprawdzić co i jak, bo przed nią kolejne otwarcie (bynajmniej nie rozwarcie) więc w takiej doniosłej chwili Roch musiał pedałować obok niej. I nie - wbrew temu co można pomyśleć - Roch nie naśmiewa się i nie drwi. Wręcz przeciwnie, dumny jest choć może okazuje to w dosyć szczególny sposób, ale taki to już ten Roch jest.

W drodze powrotnej na niebo wkroczyły ciemne i ciężkie chmury, które zwiastowały rychły deszcz. Jednak po konsultacji i dojściu do wspólnych wniosków, że nie są z cukru, Roch z Żonką pojechali jeszcze usiąść przy mały browerku, tak żeby przyklepać wspólne pedałowanie i odnalezienie celu. Podczas odpoczynku chmury rozstąpiły się i pojawiło się piękne, błękitne niebo, które towarzyszyło im do samego domu. A na miejscu okazało się, że dzieciory wraz z dziadkami puszczali samoloty pod domem. Więc dla każdego coś miłego.

Zapis z ostatniego wypadu:

Roch pozdrawia Czytelników.

Wrzesień w liczbach i jednym zdjęciu

Wrzesień już za nami więc pora trochę podsumować. Jako, że ktoś winny musi być to padło na pogodę i długość dnia. Pogoda przestała dopisywać, a dzień zrobił się już na tyle krótki, że Roch po powrocie z pracy ma trochę czasu na zabawę z dzieciorami, ale już rower musi poczekać na weekend. Jednak to co udało się popedałować to Roch popedałował. I oczywiście najważniejsze to to, że Staś zaczął sam pedałować na rowerku. Poza tym były plany żeby popedałować ciut dalej, ale też plany i zajęcia Roch wszystko zweryfikowały.

Tak więc wrzesień był owocny, ale nie tak jak sierpień, ale tak to już jest, że im bliżej końca roku tym statystyki maleją, ale za miesiąc albo i wcześniej Roch rozłoży trenażer i zacznie pedałować w miejscu. Kondycja na przyszły rok musi być lepsza, a trenażer daje nieźle w kość. Jednak w tym roku bez bajerów typu bluetooth. Jedynie czujnik z licznika przełoży na tylne koło żeby dystans się liczył i prędkość. Na zakończenie obowiązkowe statystki:

Roch pozdrawia Czytelników.

W końcu udało się! Pedałuje!

Dużo musiało czasu upłynąć, a broda Rocha musiała posiwieć, ale w końcu udało się i Staś zaczął pedałować. Wszystko zaczęło się wczoraj od tego, że Staś nie chciał iść z dziewczynami na rower bo chciał jeździć na swoim rowerku, a nie w jakimś foteliku. Żonka wpadła zatem na pomysł żeby Staś spróbował popedałować na rowerku. Roch przygotował teren i poszli próbować. Pierwsze kroki polegały na tym, że Roch naciskał na stopy Stasia tak jakby on już pedałował.

I po chwili Roch zaczął tylko pchać Stasia za siodełko a on sam już pedałował. Wiadomo, że do jeżdżenia trochę brakuje, ale najważniejsze już zostało opanowane. Idea pedałowania już weszła mu w krew i teraz będzie tylko lepiej. Trzeba ten ogień rowerowy podsycać tak żeby w przyszłym roku już cała czwórka jeździła na swoich rowerkach, a fotelik nie był już potrzebny. Może nawet komuś się go przekaże jako gwarancję tego, że użytkownik nauczy się jeździć na rowerze.

I tym oto sposobem Roch, z ogromną pomocą Żonki, wychował przyszłą elitę kolarstwa. Oby za lat naście można było wrócić do tego wpisu i przeczytać jak to wszystko się zaczynało. W tajemnicy Roch zdradzi, że coraz częściej zaczynają pojawiać się u niego myśli o tym, że może by książkę wydać. Przecież teraz każdy może wydać książkę, więc dlaczego by nie Roch? Jednak to odległa i jeszcze cicha myśl, choć głośno wypowiedziana.

Rowerowanie z Żonką

W powietrzu już czuć zapach jesieni, na samochodach już widać poranną rosę, a Roch stara się nie przestawać pedałować i wykorzystywać każdą wolną chwilę na jeżdżenie na rowerze. Do Rocha dołączyła ostatnio Żonka, która razem z nim poszła na rower. Dzieci i tak wybrały babcię i dziadka, więc aż grzech było nie skorzystać z takiej okazji i trochę popedałować.

Na start Lasek Aniołowski, w którym Roch długo nie był i wyjazd w okolicach północnej części Częstochowy. Po drobnych uzgodnieniach trasy i przeciągnięciu Żonki przez krzaczory wyjechali już na długą i szeroką ścieżkę prowadzącą na koniec Lasku, pod wiadukt. Później już tylko pozostało przebić się przez miasto i można było zwijać się do domu. Staś jednak jeszcze potrafi zatęsknić pomimo, że ma babcię i dzidziusia tylko dla siebie.

Koniec końców ostatni rower był udany i oby więcej takich było. Weekend się zbliża, więc może znowu uda się popedałować, a jeśli nie to może już czas pomyśleć o rozstawieniu trenażera? Jednak prognozy jeszcze dają cień nadziei na pedałowanie na świeżym powietrzu.

Rocha pozdrawia Czytelników.

Jesienny rower

Można już zacząć pisać, że jesień nadeszła, albo jeszcze nadchodzi; liście zaczynają żółknąć, kasztany spadają, a rano jest mgła i rosa na samochodzie. To wszystko zwiastuje rychłe nadejście jesieni, ale póki co jeszcze Roch korzysta za okazji do pojeżdżenia na rowerze bo niedługo zostanie mu tylko trenażer i ewentualnie jakiś film albo serial w telewizji. Jednak póki co Roch nie narzeka, a stara się pedałować ile tylko się da.

I tak dziś, po powrocie z pracy, Roch poszedł do sklepu z Żonką, a w drodze powrotnej wymyślili, że przecież skoro dzieci wybrały się do babci to można iść na rower. I tak też się stało. Chwila wolnego wykorzystana na pedałowanie. Kilometrów wyszło standardowo, czyli około 10, ale dzień też jest sporo krótszy, a i pod koniec przejażdżki Staś zadzwonił, że on już chce iść spać, więc trzeba było zbierać się do domu. Jednak każdy przejechany kilometr jest na wagę złota i może uda się we wrześniu przekroczyć 100 kilometrów. Jeśli nie, to pozostaje trenażer i wtedy na pewno się uda.

Krótka notka, ale lepsza taka niż żadna.

Roch pozdrawia Czytelników.

Podsumowanie sierpnia i plany na wrzesień

Kolejny miesiąc minął i kolejny raz, po okresie ciszy Roch śpieszy z podsumowaniem. A jest co podsumowywać bowiem sierpień był całkiem rowerowy. Do tego stopnia był rowerowy, że aż udało się wybrać na rower zamiejscowy, czyli przejechać się do Tychów i Pszczyny. Tak więc pedałowania było całkiem sporo, choć plan Roch nie spełnił się w stu procentach. Zakładał on, ten plan i Roch, że uda się dopedałować do stu kilometrów w miesiącu co byłoby najlepszym wynikiem w tym roku, ale wydarzenia nie sprzyjały pedałowaniu, a i w sierpniu Roch trochę częściej się odczulał, ale nie ma co się nad tym rozczulać.

We wrześniu Roch już powoli myśli o trenażerze, ale jeszcze czeka na pogodę, która zazwyczaj we wrześniu dopisuje. Trenażer w tym roku będzie używany (nie tylko do trzymania roweru) bo bezprzewodowy licznik umożliwia zamocowanie czujnika na tylnym kole, więc odpadają bluetoothy i te inne gadżety. Roch nawet zhakował oprogramowanie Sigmy tak, żeby mógł do istniejących dystansów dodawać zewnętrzne dane, na przykład puls, czy kalorie. Jednak póki co rower stoi w garażu i czeka na weekend i pogodę. Wrzesień pod względem odczulania będzie mniej intensywny więc będzie czas na pedałowanie.

Na zakończenie oczywiście obrazki statystyk za sierpień:

Roch pozdrawia Czytelników.

Kolejny raz w Tychach i powód nieobecności

Po raz kolejny, czyli rok później, Roch umówił się z Koyocikiem na rowerowanie po Tychach, czyli punktem zbiórki były tradycyjnie Paprocany i kierunek na Pszczynę. Co prawda samo rowerowanie było już 3 dni temu, ale Roch przez ten czas miał inne zajęcia, o których napisze za chwilę. Teraz jednak wypada pochwalić się tym, że Roch jadąc do Pszczyny nie zszedł na zawał, kondycyjnie dotrzymywał kroku kompanowi albo to on czekał na Rocha, niemniej jednak tempo było podobne.

Na rynku w Pszczynie odpoczynek i powrót do Tychów tą samą trasą. Potem jeszcze tylko powrót do domu i można było dalej malować pokój dziecięcy. Bo to właśnie Roch robił przez ostatni tydzień. W końcu nadeszła ta motywacja żeby ruszyć się z miejsca i zacząć coś robić. Dzieciory miały ciemno w pokoju, poza tym podłoga się już rozpadała. Teraz mają jasno i nową podłogę. Rowerowo Roch nie ustaje w bojach i co chwilę gdzieś pedałuje. Na razie najdłużej jeździł w Tychach, ale może niedługo znowu coś się przepedałuje.

Na zakończenie zapis tyskiego pedałowania:

Roch pozdrawia Czytelników.

Stare śmieci to już tylko śmieci

Niedawno temu Roch postanowił, ze zabierze rower do samochodu i po pracy pojeździ trochę po starych śmieciach. Długo się nie składało, ale w końcu Roch zapakował rower i poszedł pojeździć. Tym razem chciał pojechać w drugą stronę, czyli w stronę Pniowca. Kierunek Rept, czy Dolomitów miał już rozpoznany, a ten nadal od lat tkwił w zapomnieniu.

Gorąco niemożebnie, ale w lesie przecież jest cień więc Rochowi nie będzie przesadnie gorąco. Dojechał więc on do Puferek, skręcił w las i pomknął przed siebie. Jednak jego radość długo nie trwała. Po kilkuset metrach zobaczył, zamiast ścieżki leśnej, szeroką i lśniącą trasę wyłożoną tłuczniem. Maskara dla Rocha i jego kół. W dodatku tłuczeń nie był ubity i nie dało się jechać. No nie dało.

I tak właśnie stare śmieci zostały już tylko śmieciami. Dla Rocha na chwilę obecną bardziej liczy się eksploracja Częstochowy niż zwiedzanie starych śmieci. No cóż, postępu Roch nie zatrzyma. Trzeba szukać innych miejsc, ale już na miejscu, czyli w Częstochowie. Na pewno są fajne tereny do jazdy takie jakby choć Las Aniołowski.

Co do samej jazdy to źle nie było, poza upałem, Roch pedałował bez większego wysiłku, kondycja znikoma bo znikoma, ale jest. Następna jazda rowerowa już po Częstochowie. Chyba, że Rocha coś tknie i pojedzie przez las na Chechło, ale to dopiero jak Roch odpocznie trochę od wożenia roweru. Na miejscu też da się jeździć. Trzeba dostosować sytuację do oczekiwań, a nie oczekiwania do sytuacji.

Na zakończenie podsumowanie pierwszego wyjazdu w sierpniu:

I podsumowanie lipca, czyli porcja statystyk:

Roch pozdrawia Czytelników.

Rowerowy weekend

W końcu, w końcu i jeszcze raz w końcu nie pada. Ostatnie tygodnie to był jakiś kosmos z tymi opadami. Roch wyjeżdżał do pracy, padało. Wracał z pracy to znowu padało. Nie dało się nic zrobić, bo padało. Dzieciory w domu robiły Sajgon, Wietnam i Afganistan. Do tego stopnia, że aż Roch nie wytrzymywał. W końcu jednak pogoda się uspokoiła i temperatura poszybowała do dobrych 30°C. To też jest niezła ciekawostka, że w ciągu jednego popołudnia temperatura poszła w górę o dobre 15 stopni.

Tak czy inaczej jest ciepło i niech tak będzie jak najdłużej. Teraz można pedałować z dziećmi, można z nimi wyjść na dwór i w końcu mają co robić. Co prawda dalej robią Sajgon, ale Wietnam już ciut mniejszy jest. Pustynna Burza chwilowo wyhamowała. Skoro więc pogoda się polepszyła to Roch w końcu mógł pójść na rower. Z rodzinką pojechali standardową trasą. Oczywiście pod drodze lody i atrakcja w postaci triathlonistów w Częstochowie. Aleje przywitały rowery szosowe wysokimi krawężnikami. Jeden nawet z uczestników złamał koło "wskakując" na taki krawężnik.

Po zjedzeniu porcji lodów dzieciory były na tyle ochłodzone, że mogły wracać do domu. Później drzemka Stasia, wizyta u babci i tak minął dzień. Niestety na koniec dnia pojawiła się Pustynna Burza, więc było szybkie kąpanie i jeszcze szybsze zasypianie, ale nic dziwnego, dziesięć kilometrów na rowerze robi swoje.
Na zakończenie oczywiście obrazek z nowych statystyk i licznika urodzinowego.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS.
Na koniec amatorski filmik.

Coraz więcej na rowerze

Owszem, nie są to jakieś długie dystanse, ale przecież liczy się to, że jeździ się na rowerze a ilość kilometrów już jest drugorzędną sprawą. Z takiego właśnie założenia wychodzi Roch i pedałuje sobie a to 2 km z dziećmi do sklepu, a to 7 z Miśką do apteki, a to 5 na wycieczce rowerowej z Rodzinką, a czasem i nawet 20 z Żonką jak dzieci wybiorą babcię.

I tak ilość kilometrów przyrasta, ale w podsumowaniu rocznym trzeba będzie trochę się nakombinować, bowiem część z kilometrów jest na starym liczniku, część na Stravie, a reszta już tylko na nowym liczniku, który ma nawet własne statystyki, więc Roch już nie potrzebuje zupełnie serwisów rowerowych. Poza Endomondo, ale to dlatego, że dawno temu dostał konto PRO w jakiejś promocji i musi zachować ciągłość posiadania konta.

Co do rowerów to w tym tygodniu raczej ciężko będzie coś wymyślić ciekawego. Poza oczywiście przejażdżkami z dzieciorami zapowiada się intensywny środek tygodnia. Może pod koniec Roch weźmie rower z sobą, ale to jak już załatwi mechanika, okulistę i weterynarza bo to właśnie w tym tygodniu Roch będzie robił. W Lipcu Roch już przejechał 37 kilometrów. W większości z dziećmi, ale odkąd Roch ma zapięcie rowerowe to coraz częściej zapuszcza się do centrum rowerem.

Jest mniejszy problem z parkowaniem. Wystarczy bowiem kawałek słupa, czy stojaka rowerowego i można zapinać rower, a z dołączoną linką to i trzy rowery można zapiąć. Gdyby ktoś pytał co kupić, to można kupić na przykład takie: MAGNUM Zapięcie rowerowe 3003 U-LOCK. Może ciut drogie, ale można zapiąć kilka rowerów. No i ten podświetlany kluczyk.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS. Jeden z ostatnich wypadów:

Prezent urodzinowy - rowerowy oczywiście

Jak powszechnie wiadomo, albo i nie, Roch obchodzi urodziny dopiero w sierpniu, ale tradycyjnie o prezent urodzinowy zaczyna marudzić kilka miesięcy wcześniej. Nie inaczej było i tego roku. Roch zapragnął mieć lepszy licznik, taki który pokazywałby godzinę i kadencję bez udziału telefonu. Wszelkiego rodzaju GPSy to dla Rocha ostateczność bowiem jak ma coś działać dokładnie to musi być czujnik na kole, który wysyła impulsy do licznika. Tak było, tak jest i tak będzie. Więc Roch wszelkimi znanymi sposobami udowadniał Żonce, że ten nowy licznik jest mu niezbędny, a stary jest dobry, ale nie pokazuje godziny.

W końcu Żonka ugięła się, bo miała zwyczajnie dość marudzenia Rocha, i sprawiła Rochowi prezent na dwa miesiące wcześnie. Od tej pory Roch ma licznik nie tylko z zegarkiem, ale ma nawet NFC żeby zgrywać dane do telefonu. Do tego ile oszczędził paliwa jeżdżąc rowerem i kilka innych bajerów, jak na przykład statystyki w samym liczniku. I oczywiście zegarek, a w gratisie podświetlenie i czujnik kadencji. Wypas normalnie, a w dodatku wypas bezprzewodowy. I tak Roch sprawił sobie urodziny dwa miesiące wcześniej, ale za to ma więcej czasu na testowanie licznika, który jest przefajny. Teraz już zupełnie może powiedzieć Stravie "do widzenia" bo ma gdzie i jak gromadzić statystyki.

Poza tym, że Roch sprawił sobie kolejny (nie)potrzebny gadżet rowerowy to rowerowo jest dobrze. Może nie tak jak w zeszłym miesiącu, ale jest dobrze. Powrót do życia po wakacjach był dla Rocha bardzo ciężki, ale w końcu udało mu się wrócić na właściwe tory. Tak więc rowery są z dziećmi oczywiście, ale są. Roch pedałuje coraz dalej i coraz dłużej. W planach ma wyprawę na stare śmieci, czyli do Tarnowskich Gór, ale jeszcze nie wie kiedy.

Niestety, ale pogoda nie sprzyja planowaniu takich wypadów, więc trzeba czekać na jakieś zdecydowane ocieplenie, ale tego co było w Gracji i tak nic nie przebije. Tak więc Roch jeździ, gromadzi statystyki w nowym liczniku i może nawet robić takie zgrabne raporciki:

Tak więc na blogu znowu pojawią się nowe obrazki, ale już do tego powinniście się przyzwyczaić.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS.
Statystyki miesięczne też można generować. Na koniec lipca planowana jest ich premiera.

Tydzień minął, pora wrócić na rower

Jak już pewnie wiadomo Roch miał tydzień wakacji z dala od elektroniki (nie licząc aparatu) i tego całego zgiełku. Stała temperatura w okolicach 27°C, słońce, inny klimat i morze. To egejskie oczywiście, czyli - nie bójmy się tego słowa - ukochane miejsce Rocha. Tak, Roch razem z dzieciorami i Żonką pojechali do Grecji. Po raz kolejny Hellada pozytywnie zaskoczyła Rocha i utwierdziła w przekonaniu, że kolejne wakacje będą równie udane co te poprzednie, a Grecja jeszcze nie raz pokaże swoje piękno.

W tym roku Roch zwiedzał Kassandrę, to pierwszy "palec" z trzech na półwyspie chalcydyckim. Pozostałe to Sithonia i Athos. Co prawda na drugim palcu, czyli Sithonii też Roch był, ale tylko przejazdem, a w zasadzie przepływem w drodze na Toroneos. W tym roku Roch odwiedził sporo miast greckich, m.in Pefkochori, Neos Marmaras. Wakacje bombowe, do tego jeszcze dzieciom bunt wyjazdowy osłabł, ale jeszcze nie przeszedł. Jednak po kilku dniach i Staś przekonał się do morza. Michasia szalała w wodzie, Staś budował zamki z piasku i zakopywał samochodziki tak skutecznie, że pewnie coś w piachu zostało.

Ogólnie było superowo, aż nie chciało się wracać. A po powrocie aż chce się jechać znowu do Grecji. Tak czy inaczej Roch już wie gdzie za rok (a może i wcześniej) pojedzie.

Αντίο Grecjo!

* * * *

Kiedy już Roch otrząsną się z szoku temperaturowego i pogodowego postanowił, że pojeździ trochę na rowerze. Oczywiście z dzieciorami bo i im tego brakowało. Więc jak tylko deszcz nie pada to Roch pedałuje. Kilometrów przybywa coraz więcej, może w czwartek uda się pojeździć po starych śmieciach, czyli rower pojedzie z Rochem do pracy.

Ogólnie Roch rozkręca się i wraca do życia. Rower w tym bardzo pomaga.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS. Widoczek na zakończenie:

Tydzień przerwy

Roch pozdrawia Czytelników.

Rower w mieście nabrał sensu

Od dawien dawna Roch powtarzał, że roweru nie spuści z oka więc wszystko co miał załatwić w centrum czy to Tarnowskich Gór, czy Częstochowy załatwiał jadąc tam samochodem. Szukał miejsca do zaparkowania, potem szedł, wracał, stał w korkach i tak dalej. Odkąd jednak kupił zapięcie to coraz częściej zapuszcza się do miasta rowerem. Jedynie musi znaleźć solidny kawał czegoś do czego może przypiąć rower. Odpada stanie w korkach, płatne strefy a plusem jest zdrowie, kondycja i ruch.

W weekend też musiał podskoczyć do sklepu, więc zamiast samochodu zabrał rower, zapięcie i plecak na zakupy. Samo zdrowie, no może poza tym co kupił i w plecaku wiózł, ale różnica w kaloriach powinna wyjść na zero. Od ostatniej notki nie minęło dużo czasu, a zguba już się znalazła. Staś położył go w swoim sklepie i zapomniał o nim, ale Żonka go znalazła. Zatem nagroda należy się Żonce.

Na zakończenie zdjęcie cudownie odnalezionego:

Roch pozdrawia Czytelników.

Najlepszy okres rowerowy Rocha

Ale też nie najlepszy okres blogaskowy, ale tak to już jest, że jak Roch pojeździ na rowerze to później jeszcze musi pogolać trochę, pogrzebać w piachu, iść na spacer, potem jeszcze na rowerek z Stasiem i jak już może siąść i napisać notkę to zasypia w pokoju dzieci albo na łóżku z głową podpartą poduszką. A miałby o czym pisać, bo maj pod względem pedałowania był jednym z lepszych w ostatnich latach. Wszystko to zasługa tego, że dzieciory i Żonka są rowerowi i nie ma problemu z tym, żeby iść na rower.

Rower na plaży. Brakuje tylko parawanu.

Zmiana godzin pracy wyszła na plus, Roch teraz wraca i jeszcze ma okazję popedałować. Dodatkowo odkąd zainwestował w porządne zapięcie rowerowe nie ma już oporów żeby pojechać do miasta rowerem zamiast samochodem. Co prawda Roch pod namową (no bo twój rower jest drogi) W. kupił zapięcie pancerne i teraz przypina rower do czegoś stałego, Nie ma problemu żeby iść do sklepu czy do apteki. Zapięcie ma jeszcze fajną linkę, którą można opleść resztę rowerów więc na placu zabaw wszystko jest solidnie zabezpieczone.

Dziś na przykład Roch pojechał rowerem do apteki, przypiął go do słupa, kupił lekarstwa i wrócił do domu. Samo zdrowie, poza lekarstwami, ale leczyć się trzeba. Poza tym, że pojechał do apteki, to jeszcze poszedł na rower z Rodzinką i to dwukrotnie, bo rano i wieczorem. Cały dzień pedałowania zamknął się dla Rocha w 30 kilometrach. Pewnie byłoby ich trochę więcej, ale licznik Rocha zgubił się w niewyjaśnionych okolicznościach, więc musi posiłkować się GPSem, a to jak wiadomo dokładne nie jest. Jednak za znalezienie licznika Roch wyznaczył nagrodę, więc pewnie się znajdzie za łóżkiem, albo w zabawkach dzieci.

Na zakończenie szybki podgląd rowerowego maja, bo to, że Roch nie wrzuca tutaj śladów nie znaczy, że nie spisuje kilometrów z licznika, który się zgubił. Jak się nie znajdzie, to Roch zapowiedział, że kupi nowy.

Roch pozdrawia Czytelników.

Pierwszy rower po pracy

Blogowe zaniedbania Roch są godne potępienia, ale na swoje usprawiedliwnie ma to, że na rowerze jeździ, czego dowodem są wpisy z licznika, które Roch gramodzi w popularnym serwisie, a które z racji tego, że Roch najczęściej jeździć z dziećmi są prywatne. Tak czy inaczej Roch może pochwalić się tym, że przejechał w maju już 115 kilometrów, a dziś dołożył do tego kolejną cegiełkę.

Jak już pewnie wiadomo Roch skorzystał z możliwości zamiany godzin pracy i teraz jeździ godzinę wcześniej do pracy, ale i wraca godzinę wcześniej. Ten sprytny zabieg miał na celu umożliwienie Rochowi zabrania roweru do pracy i pojeżdżenia po starych śmieciach. Jednak do tej pory Roch albo wracał prosto do domu bo dzieci chciały się bawić, albo trzeba było jechać do sklepu, czasami też trzeba było pojechać do Mamy do Tarnowskich Gór albo pogoda nie dospisywała. Jednak dziś w końcu wszystko udało się tak poukładać, że Roch miał godzinkę na pedałowanie.

Żeby nie tracić czasu to po wyjściu z pracy od razu wypakował rower z bagażnika, założył buty i plecak i pojechał. Plan miał prosty: dojechać do Sportowej Doliny, ale nie chciał jechać zwykłymi drogami. Zainstalował on zatem nawigację rowerową, która miała prowadzić do celu, ale po dłuższej chwili okazało się, że to nie jest zbyt dobry pomysł. Koniec końców pojechał ścieżakmi rowerowymi i dojechał. Jednak te wszystkie gadżety nawigacyjne są do bani. W telefonie tylko Spotify, a reszta to już jazda na pamięć.

Ogólnie wyszło 15 kilometrów po pracy. Godzinka na siodełku choć następnym razem Roch spożytkuje ją lepiej. Nie będzie się grzebał w nawigacjach. Właczy jedynie muzykę i pojedzie przed siebie. Jedynie Google Maps działało, ale z włączonym ekranem, a Roch tak nie chce. Koniec końców udało się pojeździć i o to chodzi w tym wszystkim. Niedługo weekend więc pewnie też jakieś wycieczki rowerowe Roch odbędzie. I kilometry lecą.

Chyba Roch rozjeździł się na dobre. Co prawda nie ma tego tyle co kiedyś, ale też warunki są inne. Jednak ile Roch da radę to będzie pedałował bo co by nie mówić to Roch bez kręcenia długo nie wytrzymuje. Tak więc może w przyszłym tygodniu Roch znowu po pracy pojeździ na rowerze. W weekend to już na pewno będzie pedałowanie. Trzeba przejechać się nową ścieżką wzdłuż Częstochowy.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS.
Dowód pedałowania:

PS2:

Ten wpis jest 1300 wpisem na blogasku.

from celebrate GIFs via Gfycat

Nowy rok, nowy rower

To już chyba stało się tradycją, że w okolicy maja / czerwca Roch dzwoni do zaprzyjaźnionego W. i umawia się z nim na biznesy. Nie inaczej było i w tym roku. Roch zobaczył, że Michalina już za często wstaje z siodełka i stwierdził, że to dobry czas na podniesienie go o kolejny centymetr albo i dwa. Jednak tym razem Roch zdziwił się bowiem rurka vel. sztyca odkryła przed Rochem napis "minimum". Niczym system TAWS w samolocie Roch  poczuł, że zbliża się niebezpiecznie do terenu zwanego kontem.

I tak się stało. Kolejny rower stoi w garażu, a Miśka zachwycona bo w końcu ma rower z przerzutkami i w ogóle jest on kochany (pomimo, że nie jest różowy). Codziennie chce jeździć na nim. Dziś nawet chciała zrezygnować z basenu żeby tylko na nim pojeździć. W końcu udało się pojechać rano na basen, a popołudnie należało do roweru. A skoro ma przerzutki, a w zasadzie przerzutkę, bo tylko z tyłu ma biegi to odpadło Rochowi holowanie jej pod górkę.

Staś dostał na zachętę licznik rowerowy, ale zrobił z niego telefon komórkowy i dzwoni do babci i dziadka. Jednak i on ma żyłkę rowerową mimo, że jeszcze nie przekonał się do swojego pedałkowego rowerku. Jednak Roch jest cierpliwy i w końcu Staś też będzie pedałował. Równowagę już doskonale utrzymuje na swoim odpychanym rowerku. I tak cała dwójka dzieci załapała bakcyla rowerowego od Rocha. To muszą być geny. Te dobre geny oczywiście.

I dziś na przykład Michalina ze Stasiem przejechali 7 kilometrów, postój na lody i z powrotem do domu. Wieczorem jeszcze mała przejażdżka i wszyscy grzecznie poszli spać. Jutro może też się uda popedałować, ale to jedna wielka niewiadoma jest. Jeśli się uda to Roch oczywiście o tym napisze.

Na zakończenie zdjęcie nowego roweru:

Roch pozdrawia Czytelników.

Podsumowanie majówki, a działo się, oj działo

Majówka ma się ku końcowi, dziś ostatni dzień wolnego (kto ma ten ma) i zostaje już tylko weekend na pedałowanie. Tak czy inaczej do dziś działo się sporo pod względem rowerowym u Rocha. W zasadzie każdy wolny dzień (Roch w tym roku pracował pomiędzy dniami wolnymi) spędzał lub spędzali na rowerach. I tak z samej majówki wyszło 40 kilometrów. Większość z nich przejechane z dziećmi, a najdłuższy wypad to 10 kilometrów, które Miśka przejechała sama. No ale wypad na lody motywuje bardzo mocno.

Jednak najdłuższy z najdłuższych wypadów Roch zaliczył wczoraj z Żonką, z którą pojechał zobaczyć jak tam idą prace przy budowie autostrady. I "przecinka", bo tak Roch nazywa wjazd na autostradę już jest gotowa do tego ścieżki, chodniki i pasy zieleni. Wszystko wygląda doskonale, a po ścieżce jedzie się idealnie. Równa, asfaltowa i szybka. Jednak powrót do domu był szybki bo zaczęły się zbierać burzowe chmury. I pod wieczór lunęło deszczem, ale wypad zaliczony do bardzo udanych mimo, że burza i deszcz. W dodatku Roch znalazł sklep, w którym usłyszał, że nie zapłaci 2.50 PLN kartą bo płatności kartą od 10 PLN. Tak, jeszcze takie sklepy są.

Majówka, mimo, że pracująca dla Rocha, okazała się całkiem rowerowa. Najważniejsze, że dzieci są rowerowe, choć Staś jeszcze nie przekonał się do rowerka z pedałkami, ale na odpychanym daje sobie doskonale radę. Z górki już nawet nogi podnosi i "buja się" więc pewność i równowagę ma obcykaną. Teraz tylko wygrać z upartością i oporem. Pierwsze dwa dni zmiany czasu pracy dla Rocha są obiecujące, bo po powrocie z pracy ma godzinę ekstra, a więc wycieczki rowerowe będą częstsze, a nawet po pracy wypad w stare okolice będzie bardziej możliwy. Samochód zostanie na parkingu, a Roch przepedałuje się po okolicy i wróci po samochód.

Na zakończenie zdjęcie rowerów. Z wypadu na lody.

Roch pozdrawia Czytelników.

Ludziom pracy

Rower z Miśką

Oczywiście kolejny raz jak Roch zapomniał o notce. Po tym jak zmobilizował się do w miarę regularnego pedałowania (w zasadzie został zmobilizowany przez Żonkę) teraz musi zająć się harmonogramem notek. Niemniej jednak Roch pedałował w niedzielę, ale tym razem tylko z Miśką. Staś postanowił, że pójdzie spać i nic go nie odciągnęło od tego zamiaru.

Nic dziwnego ponieważ rano pojechali na wycieczkę. Co prawda do celu nie dojechali, ale zamek też był fajny. Na miejscu dzieciory zjadły obiad i wrócili do domu. Staś już nie dał rady i zasnął, a Michalina chciała jeszcze iść na wycieczkę rowerową. No więc Roch wsiadł na rower i pojechał wraz z nią na przejażdżkę.

Przejechali razem nieco ponad 4 kilometry, ale za to Miśka pod każdą górkę wjeżdżała sama, nawet nie chciała Rocha pomocy. Stwierdziła, że chce trenować nogi, więc sama pedałowala pod wszystkie górki. Po powrocie do domu zaległa na łóżku. I nic dziwnego, Roch też poczuł te podjazdy.

Na zakończenie zdjęcie zamku:

Roch pozdrawia Czytelników.

Zaległości w pisaniu, ale nie w pedałowaniu

Tym razem Roch jest usprawiedliwiony w połowie albowiem zapomniał tylko napisać notkę, ale materiał do wpisu jak najbardziej jest zebrany, czyli jednym słowem Roch jeździł na rowerze. Co prawda w weekend, ale przecież wtorkowa notka nic nie psuje w sobotnim i niedzielnym pedałowaniu. I tak w sobotę Roch z Żonką i dzieciorami pojechali do chorzowskiego ZOO żeby spędzić czas na świeżym powietrzu. Celem dla Miśki były pingwinki, ale musiała się zadowolić sówkami. Staś zadowolił się Rochem i tym, że go nosił i w ogóle, że mógł z Rochem robić co chce.

W niedzielę był dzień regeneracji, czyli na rowerach Roch z dziećmi i Żonką jeździł trochę, raczej w ramach relaksu niż wycieczki rowerowej. Jednak był to pierwszy raz kiedy Staś pojechał na własnym rowerku razem z Rochem. Zaufanie to podstawa, ale Roch trochę bał się, że poniesie go ułańska fantazja i wyjdzie mu na ulicę. Jednak nic takiego się nie stało. Wspólna przejażdżka była bardzo udana i Staś pokazał, że jednak nie zawsze wychodzi z niego szogun.

I tak, według tego co różne statystyki podają, Roch w kwietniu, a w zasadzie jego połowie, przejechał już 50 kilometrów, a to jeszcze nie jest ostanie słowo Rocha w tym miesiącu. Może uda się przejechać w jednym miesiącu 100 kilometrów, a to już byłoby dla Rocha niezłym wyczynem (patrząc na ostatnie lata). Żeby zwiększyć swoje szanse Roch nawet przesunął godziny pracy na wcześniejsze żeby mieć więcej czasu na pedałowanie.

Na zakończenie zdjęcie z ZOO. Roch w ciąży spożywczej, ale pracuje nad rozwiązaniem.

Roch pozdrawia Czytelników.

Rowerowy weekend z Żonką

Cały poprzedni tydzień, nie licząc świątecznego poniedziałku, Roch spędził w pracy. Za oknem miał widok zbliżającej się wiosny, czyli słońce i zieleń, a on musiał siedzieć w pracy. Odliczał więc dni i godziny do weekendu bo wiedział, że będą przejażdżki rowerowe a może nawet coś dłuższego. Samotnie albo jeszcze lepiej z Żonką. Kiedy nastał weekend Roch z Żonką wrócił do tradycji sobotnich basenów z dzieciorami bo im już było tęskno za wodą.

Po powrocie dzieci zapragnęły babci i dziadziusia, więc poszły "na górę", a Roch z Żonką wykorzystali ten czas na pedałowanie. Co prawda czasu nie było za dużo albowiem babcia miała umówione spotkanie, ale zawsze to 45 minut na rowerze. I dzieci zdążyły w tym czasie zjeść babciny rosołek i popchnąć to paczką Rafaello. Po powrocie Roch rozpalił im ognisko i tak zakończyła się sobota.

W niedzielę, czyli dziś, było jeszcze lepiej; rano pojechali zobaczyć motocykle, które zjechały się na inaugurację sezonu motocyklowego, a popołudniu babcia zobowiązała się do tego, że weźmie dzieci na lody, więc kolejne chwile z możliwością pedałowania. Tym razem dłuższego, ale z Żonką oczywiście. Korzystając z kolejnej okazji na pedałowanie Roch z Żonką pojechali do Lasku Aniołowskiego, później do centrum i w końcu do domu. Dzieciory leżały wymęczone, ale zadowolone bo babcia zabrała ich na lody, potem na ogródku siedzieli, a na koniec włączyła im bajki. Jeszcze tylko szybkie mycie i lulu bo już same wołały, że chcą spać.

Ogólnie takie pedałowanie jest korzystne dla wszystkich. Roch spędza czas z Żonką, dzieci nasycają się babcią, a babcia nie narzeka. Dla ścisłości - Roch z Żonką również zapewniają dzieciom ogrom rozrywki, ale że blog koncentruje się wokół (powrotu do) roweru to wychodzi tak, że dzieci idą do babci w sobotę i wracają w niedzielę. A to nie do końca tak jest, ale nie o tym Roch ma zamiar pisać. Dobrze, że Żonka organizuje czas tak, że każdy ma coś dla siebie. Na zakończenie zdjęcie roweru:

Ostatnio jest mocno wykorzystywany.

Roch pozdrawia Czytelników.

Rowerowy drugi dzień Świąt

Pogoda jak na okres wiosenny średnio zachęcała, szczególnie że dziś do południa padał w Częstochowie śnieg, a później deszcze. Jednak od południa zrobiło się pięknie i aż chciało się iść na rower. Po tym jak Roch położył Stasia na drzemkę zasiadł w fotelu i już miał nie robić nic, ale przyszła Michalina i zapytała czy pójdą na rower. Rochowi nie trzeba mówić dwa razy. Ubrał się, założył buty i poszedł z Miśką na rower.

Michalina prowadziła i wyszło całkiem sporo kilometrów i przede wszystkim Michalina zaczęła zjeżdżać z górek. Kilka zjazdów i kilka podjazdów i pojechali w kierunku domu. Na miejscu okazało się, że po tym jak Roch wyszedł z domu to Staś obudził się i też chciał iść na rower. I tak spotkali się wszyscy w jednym miejscu, czyli pod bramą. Szybkie ustalanie gdzie jadą i już można było pedałować. Jeszcze tylko Roch musiał opanować focha Michaliny, ale udało się i dała się przekonać, że jeszcze da radę pojechać. Michalina miała w nogach już dwa kilometry i całkiem niezłą ilość podjazdów.

Na wspólną wycieczkę udali się pooglądać nowe stacje rowerów Częstochowskich, które można wypożyczyć, ale o nich Roch napisze w swoim czasie. Pod koniec wycieczki Michalina już była zmęczona i Roch musiał doholować ją do domu. Pod bramą miała już siedem kilometrów. Jednak po zejściu z roweru odzyskała siły i sprawność. Na ogródku szalała, a Żonka wymyśliła że fajnie byłoby zrobić ognisko i upiec kiełbaski nad ogniem. Roch rozpalił ognisko, co wcale nie było takie proste bowiem wiatr skutecznie gasił Rochowe ognisko. W końcu udało się odpalić wszystko i dzieciory były zachwycone ogniskiem do tego stopnia, że na najbliższą sobotę Roch musi ponownie odpalić ognisko.

Pod wieczór wróciła Babcia z Dziadkiem i dzieciory poszły z wizytą i na pierwszą kolację. Korzystając z tego Roch z Żonką poszli na rower. Początkowo mieli jechać tylko na stację po przekąski, ale okazało się, że z tego wyszło całkiem dobre pedałowanie. Kilometrów przybyło i Rochowi stuknęło całe 14. Takie rowery to Roch rozumie bo i dzieci zadowolone i Roch syty bo pojeździł szybciej i dalej. Sezon się zaczyna, Roch ma zalecone minimum dwa rowery w ciągu tygodnia.

Roch pozdrawia Czytelników.

I po awarii. Z wiosną w tle

Długo Roch nic nie pisał, ale też nie było o czym pisać. Rower u W. został celem naprawy hamulca. Co prawda początkowo Roch nie myślał, że aż tak bardzo się skomplikuje, ale diagnoza W. nie pozostawiła cienia nadziei; to jest ostatni sezon hamulców. Co prawda W. stanął na rzęsach żeby go uruchomić i dokonał niemożliwego, ale kolejna awaria skończy się śmiercią pacjenta. I tak Roch ma nowy cel, czyli kupić nowe hamulce, ale póki te działają to Roch spokojnie gromadzi fundusz hamulcowy na poczet przyszłych inwestycji.

Rower Michaliny też przeszedł serwis u W. I od tego momentu Michalina nie schodzi z roweru. W poprzednim sezonie Młoda pod koniec lata już nie chciała jeździć na wycieczki, tylko wkoło domu i nigdzie dalej. Okazało się, że tylne koło było głównym winowajcą. Po serwisie u W. Michalina nie schodzi z roweru, a przez weekend były już dwie wycieczki i to bynajmniej nie dookoła domu. I sama wjeżdżała pod górki. Ogólnie mówi, że teraz lubi jeździć na rowerze. A wszystko dzięki zaprzyjaźnionemu W.

Skoro już Roch wspomniał o weekendzie to pogoda iście wiosenna. Do tego stopnia, że dziś i wczoraj aktywnie pedałowali na przejażdżkach. Michalina razem ze Stasiem i Żonką przejechali jakieś 8 kilometrów. Poza tym Staś intensywnie trenuje na swoim rowerze utrzymywanie równowagi. Idzie mu doskonale. Weekend należy uznać za doskonale spędzony. Co więcej na koniec dnia dzieci poszły do babci i Roch mógł popedałować wspólnie z Żonką. Przejechali razem 10 kilometrów, a z poranną wycieczką wyszło łącznie 14 kilometrów.

Oby tak dalej. Pogoda dopisuje, sprzęt naprawiony więc można pedałować. A najważniejsze jest to, że wszystkim się to podoba. Więc nie ma zmuszania kogokolwiek do wsiadania na rower. Na zakończenie prawie grupowe zdjęcie.

Roch pozdrawia Czytelników.

Inauguracja sezonu z awarią w tle

Co prawda to nie jest pierwsza inauguracja sezonu, bo pierwsza była wraz ze Stasiem kilka dni temu, ale ta miała być tą długą, wręcz epicką i po części tak się stało. Historia ta ma początek po obiedzie i po tym jak Staś poszedł na swoją popołudniową drzemkę. Roch, za namową Żonki, poszedł na rower. Michalina nawet nie zauważyła, że Roch się wybiera na rower i jedyne co od niego chciała to to żeby zrobił jej samolot z papieru. Kiedy Roch już złożył samolot (a Roch robi nie byle jakie samoloty z papieru) mógł iść na rower.

Wsiadł na rower od razu (odpadły czujniki, a słuchawki same się z telefonem łączą) i pojechał na zaplanowaną wyprawę, czyli na inaugurację sezonu. Chciał przejechać jakieś 30 kilometrów i tyle liczyła trasą którą chciał pojechać, ale wtedy sytuacja się skomplikowała. Po jakichś 10 kilometrach, które Roch pokonał w iście mistrzowskim tempie i bez większego wysiłku nagle coś odłączyło nogi od reszty Rocha.

Pedałowało się tak ciężko, że Roch musiał stać na pedałach. Jednak coś się nie zgadzało, bo droga w tym miejscu była płaska jak stół, nie było nawet krztyny górki, a pedałowało się coraz ciężej. W końcu Roch zaczął wątpić w swoją kondycję i już miał wieszać rower na haku kiedy coś go olśniło. To przecież może być awaria; ale awaria czego? Zszedł więc Roch z roweru i zaczął kręcić tylnym kołem, które ani drgnęło. Załapał więc Roch za hamulec, który był twardy jak mięśnie Schwarzeneggera. Okazało się, że hamulec zapowietrzył się i to było przyczyną nagłego spadku prędkości.

Początkowo Roch chciał upuścić trochę płynu hamulcowego, ale koreczek tak bardzo nie chciał wyjść, że Roch chyba go uszkodził. Koła nie wyjmował bo pewnie już by go nie włożył. Jedyna deska ratunku to telefon do Żonki z pytaniem, czy przyjedzie. Sytuacja się dodatkowo skomplikowała bo dzieciory chore i nie za bardzo Roch chciał je angażować w całą akcję ratunkową, ale z drugiej strony nie ma z kim ich zostawić bo zarażają, więc babcia odpada.

Koniec końców dzieciory wzięły udział w akcji ratunkowej; Stasiowi się podobało bardzo, a Michalina poszła spać, więc jej pewnie było obojętne czy i jak Roch wróci do domu bo przecież już jej zrobił samolot z papieru. Kolejną komplikacją było to, że Staś spał, więc Roch musiał poczekać aż wstanie. Jako, że to pierwsza niedziela z zakazem handlu Roch nie miał żadnego problemu żeby znaleźć otwarty sklep i kupić coś na ochłodę. Nawet udało mu się zapłacić kartą, bo gotówki oczywiście nie miał. A bankomat było znaleźć trudniej niż otwarty sklep. Po parunastu minutach zjawiła się Żonka i nastąpiła kolejna komplikacja. Klocki tak mocno trzymały koło, że Roch nie mógł go wyjąć bez używania siły, ale w końcu udało się je wyjąć i można było wkładać rower do bagażnika. Staś oczywiście zadowolony, Michalina dalej spała.

To drugi raz w całej historii rowerowej kiedy po Rocha przyjeżdżał wóz techniczny. Wracając do domu Roch popadł w refleksję nad tymi inauguracjami sezonu. Każda kończy się jakąś awarią. Nawet Żonka powiedziała, że jak szła z Rochem na rower po raz pierwszy to zawsze wracali na piechotę. W tym roku akurat wracali wozem technicznym. Kiedy dojechali do domu Roch przepakował rower z jednego bagażnika do drugiego i jutro przed pracą podjedzie do W. żeby naprawił Rochowi rower, a przy okazji zrobił przegląd rowerku Michaliny żeby nie musiała wzywać wozu technicznego podczas swojej inauguracji.

Tak więc historia okazała się całkiem ciekawa i z leniwego popołudnia zrobiła się całkiem ekscytująca akcja ratunkowa. Żeby pokazać powagę sytuacji Roch złamię zasadę i pokaże ślad GPS, bo coś go podkusiło żeby dziś go zapisać:

Drogi powrotnej Roch nie zapisywał. Na zakończenie pozostaje pokazać zdjęcie dwóch bagażników. Jutro rowery jadą do W. i pod koniec tygodnia Roch ma nadzieję, że przejedzie jeszcze raz tą samą trasę już tym razem bez niespodzianek.

Roch pozdrawia Czytelników.

Miesiąc minął na chorobach. I jednym rowerze.

Roch zaczyna bić rekordy w milczeniu, ale ostatnio nie miał głowy do pisania. Od stycznia ciągle coś się działo. A to Michalina się rozchorowała, a to Roch zaniemógł na jakąś tajemniczą infekcje, aż w końcu dzieciory zapadły na ospę. Oboje i równocześnie zostały obsypane plamkami, choć na ten czas mają ich niewiele.

I tak się u Rocha kręci. Od poniedziałku Roch zaczyna jeździć do pracy po L4, które było najdłuższe ze wszystkich, które Roch miał, a było ich całe dwa. Kiedy już mógł oficjalnie jeździć na rowerze to nie mógł nie skorzystać z pogody jaka ostatnio rozgościła się nad Rochem. Piękne słońce, ciepło i w końcu można mówić że idzie wiosna.

Pierwszy rower był ze Stasiem; Michalina poszła do przedszkola, a Roch z Żonką i Stasiem poszli na rower. Jednak Staś szybko odleciał i trzeba było im wracać do domu. Korzystając z okazji Roch pojechał umyć auto z zimowej soli.

Udało mu się uwinąć zanim Staś wstał. Może jeszcze uda się iść na rower, choć podczas choroby dzieci wymagają 200% uwagi, więc nie wiadomo czy Roch będzie mógł wyjść bez nich na rower. Jednak pogoda ma być już dobra, więc może uda się wyjść na rower po pracy. Dzień już jest na tyle długi, że tę godzinkę można spokojnie pojeździć.

W planach jest też, jak co roku oczywiście, Jura, ale to dalekie plany są. Na początek trzeba wrócić do pedałowania, nabrać kondycji i odporności żeby nie kończyć z katarem każdego miesiąca. 

Jak widać na załączonym zdjęciu Roch ze Stasiem przejechał prawie dwa kilometry, po których Staś zdecydował że pojedzie spać. Później jeszcze pojechał rowerem do przedszkola po Michalinę i razem wrócili do domu, a jakże, na rowerach

Na zakończenie przygotowania do sezonu, czyli rower stoi w garażu.

Roch pozdrawia Czytelników.

Kolejny rower, plac zabaw z Michasią i zapomniana notka

Pogoda w sobotę dalej rozpieszczała, więc Roch postanowił po raz kolejny iść na rower. Wydarzenia poranka sprawiły, że Staś wolał iść na drzemkę, choć i on jeździł na rowerze. Jednak kiedy Roch był już gotowy do jazdy to Staś dawno spał. Skoro jednak Michalina nie poszła spać to Roch zaproponował wspólny rower. Michasia chciała jechać na plac zabaw, bo dawno nie była, a dzień wcześniej Roch obiecał jej, że jak będzie pogoda to w sobotę właśnie pojadą na wspinaczki.

Skoro pogoda dopisała to Roch musiał dotrzymać słowa i pojechać na plac zabaw. A dokładnie na place zabaw, bo docelowo Michasia była na dwóch placach i z powrotem do domu Roch ją holował bo nie miała już siły. Jednak styczniowa zabawa na placu zabaw dla Michasi była całkiem fajna, mimo że przechodzący ludzie dziwnie się patrzyli, ale cóż takiej pogody nie można zmarnować. Nie wiadomo kiedy będzie taka następna okazja.

Po powrocie Staś jeszcze spał, Michalina była zmęczona, a Żonka szkoliła się więc Roch czuł, że może spokojnie iść dalej pojeździć. Więc wrócił na rower i pojeździł jeszcze trochę. Dociągnął do prawie 10 kilometrów bo marzły mu stopy (dalej nie znalazł ochraniaczy na buty) i  rozładowały mu się słuchawki. Co prawda głównym powodem były zimne nóżki, ale bez słuchawek też ciężko się pedałowało, choć nie tak bardzo jak ze zmarzniętymi stopami.

* * * *

Dziś już nie jest tak kolorowo. Pogoda się załamała, zaczął padać deszcz więc jedynie co Roch zrobi to pewnie pójdzie do sklepu po jakieś zakupy i do wieczora będzie się bawił z dzieciorami. Na razie co prawda jedno śpi, a drugie gapi się w bajki, ale niedługo Roch skończy pisać notkę i wyłączy komputer, a wtedy i dzieciory zajmą się klockami, autkami i generowaniem bałaganu.

Według prognoz pogoda będzie jeszcze rowerowa. A na teraz zdjęcie z placu zabaw.

Roch pozdrawia Czytelników.

Kolejny rower i powrót po Stasia

Zgodnie z noworocznym postanowieniem Roch próbuje zintensyfikować swoje wypady na rower. Dziś nadarzyła się ku temu całkiem dobra okazja ponieważ Roch odbierał dzień wolnego za jutrzejszych Trzech Króli. Pogoda dopisała jak na styczeń. Wiosna w pełni, ciepło, temperatura podchodziła pod 10°C więc po tym jak Roch odwiózł Michasie do przedszkola wsiadł na rower i poszedł pojeździć. Oczywiście nie sam, a z Żonką i Stasiem. Plan był początkowo prosty - dojechać na Aleje, ale po drodze Staś zaczął przysypiać więc trzeba było wrócić do domu.

Jednak Roch nie chciał odpuścić takiej pogodzie i poszedł jeszcze trochę popedałować. Staś i tak spał, a Roch miał przy sobie bezprzewodowe słuchawki, które dostał pod choinkę od Gwiazdki. No więc odwiózł Żonkę i Stasia do domu i pojechał dalej, chcąc dokręcić do 10 kilometrów. Po parunastu minutach zadzwoniła Żonka, że Staś wstał i chce iść na rower bo w końcu miał obiecane Aleje.

Roch zawrócił i podjechał do domu. Na miejscu okazało się, że Staś wcale nie chce iść na rower tylko woli pojeździć koparką pod domem. No i Roch dostawił rower i poszedł się przebrać. Kilometrów wyszło dziesięć więc mógł spokojnie zdjąć buty i przebrać się w normalne ubranie. Chwilę później Staś wziął swój rowerek i poszedł na przejażdżkę. Przejażdżka skończyła się na placu zabaw, gdzie bąblował na wszystkim na czym się dało. W końcu był tak zmęczony, że przysypiał na Rocha rękach, a w domu zdążył wypić kakao, zjeść trochę słodkiej buły i padł. Spał tyle, że nie zdążył wstać na obiad. Roch w tym czasie pojechał po Michasię do przedszkola a Staś dalej spał. Kiedy już wstał to był dalej zmęczony, więc siłą rozpędu oboje dociągnęli do 19⁰⁰ i poszli spać. Zasypianie poszło ekspresowo. Prognoza na jutro jest jeszcze bardziej obiecująca więc pewnie i jutro Roch pojedzie na rower. Wpierw z dzieciorami i Żonką, a później może uda mu się samemu.

Tak czy inaczej Roch zaczął jeździć, a czynność powtarzana przez 14 dni wchodzi w nawyk. Więc jeszcze przez 14 dni nie może spaść śnieg, bo wtedy Roch będzie musiał od nowa próbować powrócić do nawyku pedałowania. Na szczęście trenażer jest w piwnicy.

Roch pozdrawia Czytelników.

Podsumowanie 2017 roku i postanowienia na 2018. I coś jeszcze.

No i stało się. Jak co roku skończył się rok i zaczął się nowy. Tradycją już chyba jest, że Roch w ten dzień - albo w okolicę tego dnia - podsumowuje to co zaszło u niego przez 365 ostatnich dni. I tak będzie i tym razem. Najważniejsze z ważnych wydarzeń to to, że Michalina zaaklimatyzowała się w przedszkolu i to, że w końcu jej odporność wzrosła na tyle, że byle katar nie kończy się zapaleniem ucha. I to według Rocha zasługuje na miano wydarzenia roku. Lekarze i nasza Złota Pani Doktor zrobili kawał dobrej roboty.

Poza tym kwestie rowerowe, czyli Michalinka już pedałuje jak błyskawica, ale Staś też łyknął bakcyla pedałowania i sam już domaga się kasku i rowerka. Rozpędza się i podnosi nóżki, więc w przyszłym roku będzie znowu trzeba biegać za rowerem, ale w szczytnym celu, więc Roch będzie biegał i łapał. W końcu i Staś będzie pedałował samodzielnie. Wtedy to też Roch będzie mógł wsiąść na rower z całą czwórką i pojechać gdzieś dalej albo zapakować rowery do samochodu i pojechać gdzieś jeszcze dalej.

No i oczywiście kolejny, bo trzeci, już wypadek Rocha. Jak pech to pech i rok trzeba było zakończyć w urzędach. Na szczęście szybko Roch miał nowy pojazd, dzięki niezastąpionemu Alowi, który znalazł kolejnego Colta. I tak do końca roku Roch woził się nowym i całkiem fajnym autem. Nie ma jednak tego złego co by na dobre nie wyszło.

Poza tym Roch cieszy się z sukcesów dzieciorów i co chwile wbija kolejne gwoździe w ścianę żeby powiesić kolejne dyplomy. Jednak nie wszystko poszło tak jakby Roch tego chciał. Chodzi oczywiście o rower. Tego było bardzo mało. Według tego co Roch zarejestrował na Stravie przejechał 489 kilometrów w czasie 39 godzin 2 minuty. Na rower Roch poszedł 83 razy. Ten rok ma to zmienić.

Stare powiedzenie mówi, że "jaki nowy rok taki cały rok", tak więc Roch wstał wcześnie, bo w okolicach 9³⁰ i wrzucił temat wspólnego pedałowania. Na dowód swoich zamiarów Roch zmienił Żonce oponę i założył fotelik. I tak się złożyło, że w pierwszy dzień Nowego Roku Roch pedałował z Rodzinką. Nie ma się dziwić; termometr pokazał całe 6°C więc styczniowa wiosna w pełni, aż chce się jeździć na rowerze.

I to będzie główne postanowienie Rocha na ten rok. Częściej jeździć i wyrzucić te wszystkie czujniki. Tylko licznik i tak było dziś. Jedyny dowód, że Roch pedałował to to, że ma zdjęcie licznika po skończonej jeździe. Jak tylko opublikuje notkę to zajmie się szukaniem swojego analogowego pulsometru, który do działania nie potrzebuje niczego poza opaską i baterią, która go zasila. Telefon będzie jeździł z Rochem, ale tylko jako źródło kontaktu tak żeby wóz techniczny mógł wybawić Rocha z opresji i jako źródło muzyki, ponieważ Roch pod choinkę dostał słuchawki bezprzewodowe więc teraz może jeździć na rowerze bez niepotrzebnych kabelków.

Tak więc ten rok musi być rokiem rewolucji w rowerowym wcieleniu Rocha. A zaczął już dziś o czym wspomniał wcześniej. Dzieci nie protestowały, choć Michalina wzbraniała się przed tym mając nadzieję na bajki, ale Roch nie mógł zmarnować takiej pogody na oglądanie po raz setny "Sing" albo "Frozen".

I tak dziś, czyli pierwszego stycznia Roch pedałował. Może to jaskółka zmiany i zapowiedź czegoś trwalszego, a może po prostu Roch przepedałował się. Tak czy inaczej rower zaliczony, a to jest najważniejsze. Następna okazja będzie w piątek, ponieważ Roch odbiera wolne za Trzech Króli i póki co nie ma żadnych planów. O ile wiosenna pogoda się utrzyma to Roch przejedzie się parę kilometrów. Z dziećmi albo bez.

Na zakończenie jeszcze jedno zdjęcie:

Roch pozdrawia Czytelników.