To był rok!

"No i to był dobry rok" - tak można by zacząć i podsumować ten już mijający rok, a podsumowywać jest co. Od początku roku coś się działo, wpierw nie za dobrze; oczy, alergia i kilka innych spraw się nałożyło na siebie, ale koniec końców Roch wyszedł na prostą i w końcu wyciągnął z tego wnioski. Zaczął się więcej ruszać, w końcu wystartował w swoim pierwszym Maratonie MTB, który przejechał cały i od tego się zaczęło, a w zasadzie od przygotowań do tego Maratonu. Najprostszym i najszybszym sposobem było zacząć biegać. No i Roch zaczął i tak mu się zostało. Potem pierwsze zawody, drugie i tak się potoczyło. W styczniu Rocha czekają kolejne zawody w bieganiu.

To był też rok zmian, pozytywnych zmian, które wyszły nie tylko Rochowi na dobre. Zmieniło się prawie wszystko co Rocha cieszy. Dzieciorom też Roch odpuścił i teraz spędzanie czasu jest jeszcze fajniejsze niż było. Rower, basen, czy zimowe łyżwy nie są dla niego problemem. Wszystko przez aktywność jaką Roch uprawia. Co prawda obecnie jest trochę jej mniej, ale koniec roku zawsze dla Rocha jest ciężki. Krótki dzień i długa noc nie zachęcają do działania, ale to powoli się będzie zmieniało, dnia zacznie przybywać to chęci u Rocha też przybędzie.

A plany na przyszły rok? Są i Roch jest przekonany, że uda się je zrealizować. Na pewno klika startów w Maratonach MTB, może nawet start w czeskim Jablunkovie, który będzie 8 sierpnia, czyli tuż przed Rocha urodzinami. Gdzieś z tyłu głowy Rocha tli się pomysł triatlonu, ale to jeszcze nie w tym roku. Do tego trzeba być solidnie przygotowanym. Postanowień Roch nie stawia sobie, bo i tak ich nie zrealizuje, zamiast tego stawia sobie cele i planuje jak je zrealizować.

I na koniec jeszcze jedna sprawa, która jeszcze się klaruje, ale jeśli wszystko się uda to Roch będzie też miał dodatkowe zajęcie rowerowe, a to w perspektywie jego planów kilkuletnich zwiastuje sukces i powodzenie, ale o tym jeszcze Roch nie będzie pisał.

A w Nowym Roku Roch życzy wszystkim Czytelnikom spokoju, zdrowia i ciepła rodzinnego. Tym, którzy jeżdżą na rowerze jak najmniejszej ilości gum, tym co nie jeżdżą, żeby choć spróbowali, a wszystkim Roch życzy spełnienia marzeń, wytrwania w noworocznych postanowieniach i zrealizowania wszystkich swoich planów.

Do zobaczenia w nowym, 2020, roku.

Niech się darzy i wiedzie

Prezenty pewnie już już rozpakowane, wigilijna wieczerza kieruje się w biodra, więc najwyższy to czas aby złożyć Wam najlepsze i najserdeczniejsze życzenia, co by te Święta były spokojne, dostatnie i rodzinne, a po świętach żeby waga dalej wskazywała tyle ile przed świętami. Niech Wam się spełnią marzenia; te małe i te wielkie i te najbardziej skryte.

Tego życzy Wam Roch.

PS.

I oby przyszły rok był o niebo lepszy niż ten.

1. Bieg Mikołajkowy

No i stało się. Długo wyczekiwany moment nadszedł, a chodzi oczywiście o kolejny bieg, w którym Roch wziął udział. Jednak tym razem nie sam, bo udało mu się namówić Żonkę do tego żeby pobiegła razem z nim. Bieg był Mikołajkowy, z charytatywnym celem w tle, bowiem zbierano kasę na Hospicjum w Częstochowie, a na taki cel warto wpłacić i trochę się pomęczyć. Tak więc na starcie zameldowało się sporo osób, pod koniec stawki ustawił się Roch z Żonką.

Początkowo trasa była opisywana jako płaska i malownicza, później okazało się, że była tylko malownicza, bo według Garmina i Stravy nachylenie wzrastało. Nieznacznie bo nieznacznie, ale wzrastało. Jednak żeby nie narzekać to biegło się fajnie, choć na początku Roch prawie zgubił swoją energetyczną tubkę radości, ale udało się ją podnieść i można było ją wciągnąć. Jednak tubki z Decathlonu są znacznie smaczniejsze i nie powodują słodkości w ustach. Mimo, że Roch przepił to sporą ilością wody to i tak "glut" Rocha nie odpuszczał.

Podsumowując to bieg był całkiem fajny, z Żonką biegło się raźniej, a i poczucie że ma się swoją małą cegiełkę w szczytnym celu powoduje to, że chce się dalej biegać. Najbliższy planowany bieg to "VIII Bieg Policz Się Z Cukrzycą" w Częstochowie w ramach WOŚPu. W międzyczasie może jeszcze trafi się "Charytatywny Bieg Karnawałowy 2020" ale to trzeba przegadać z Żonką.

Tak więc początek roku zapowiada się całkiem aktywnie, a w planach jeszcze są starty w Bike Atelier Maratonach. Teraz nie pozostaje nic innego jak tylko przygotować się do biegów lepiej niż do ostatniego, ale i tak udało się przebiec, choć pewnie byłoby łatwiej będąc lepiej przygotowanym.

Na zakończenie zapis śladu:

Roch pozdrawia Czytelników.

Kolejne biegi w planach, a i trenażer był w użyciu

Znowu, znowu, znowu.. Roch nie odzywał się długo, ale trochę ma zajęć obocznych, trochę nie ma czasu, a trochę sobie odpuścił. Ten splot wydarzeń doprowadził do tego, że Roch ponownie zaniedbał blogaska, ale teraz postara się to naprawić. Reperację zacząć by wypadało od tego, że za 4 dni Roch startuje w kolejnym biegu, tym razem mikołajkowym. Dystans to 6.6 km po - według organizatorów - płaskim terenie, ale pogoda wskazuje na to, że będzie co najmniej zimno, jak nie śnieżno, ale dla Mikołaja i dzieciaków z częstochowskiego Hospicjum warto się trochę przemrozić. W końcu Mikołaj jest raz w roku.

Jednak na tym Roch nie poprzestaje. W styczniu już planuje biegać dla WOŚP i znowu dla dzieciaków. Więc koniec starego roku i początek nowego zapowiada się aktywnie, w butach i z chęcią pomocy innym, co u Rocha bywa rzadkością. Rowerowo też źle nie jest, co prawda na zewnątrz Roch nie pedałuje bo zimno i smog i oddychać się nie da, a astma wcale nie pomaga. W domu jednak Roch pedałuje całkiem sporo. Pomaga mu w tym Zwift i dobrze, bo bez tego pedałowanie jest nudne.

Poza tymi aktywnościami fizycznymi Roch też wykazał się aktywnością intelektualną i ma w planach - raczej odległych - przenieść Bloga na własny kod, własną platformę i zintegrować go z własnymi statystykami. Pierwsze kroki już zostały podjęte i jakiś zarys już się rodzi, jednak do końca prac jeszcze daleka droga. Na chwilę obecną jedynie blog i fanpejdż pozostały Rochowi. Może kiedyś się uda odpalić wszystko swoje, a wtedy wystrzelą korki od szampana i będzie pompa, albo i nie.

Tak czy inaczej Roch nie zamierza przestać blogować, nawet na nie swojej platformie. I obiecuje, że postara się częściej pisać. Na prawdę.

Roch pozdrawia Czytelników.

2. Częstochowski Bieg Niepodległości

Tak, tytuł posta to nie pomyłka. Znajduje się tam słowo "bieg", ale Ci co obserwują bloga wiedzą, że Roch zaczął przygotowywać się do Bike Atelier Maratonu właśnie biegowo. I to się Rochowi na tyle spodobało, że truchtał sobie raz dłuższe dystanse, a raz krótsze. Idąc za ciosem postanowił, że oprócz maratonu MTB zaliczy sobie jakiś bieg. Wiadomo było, że nie będzie to maraton, pół maraton, czy nawet ćwierć maraton, ale takie 5 kilometrów to by przebiegł.

I tak od myśli do myśli Roch znalazł idealny bieg. Bo miał dystans 5 kilometrów, był w Częstochowie, był niedaleko i dawali w pakiecie medal i koszulkę. Jak się później okazało to koszulka jest ekstra, a medal bombowy, ale od początku. Roch zapłacił opłatę startową no i czekał. Przejechał maraton MTB, trochę sobie odpuścił bieganie, ale cały czas miał z tyłu głowy, że w tym roku zostały jeszcze jedne zawody. Im było bliżej do 11 listopada tym jemu się bardziej nie chciało.

Doszło do tego, że Roch zaczął myśleć nad odsprzedaniem pakietu startowego, a chętnych nie brakowało, bo medal jest bombowy. Jednak nie mógłby założyć koszulki gdyby nie zaliczył biegu. Inaczej mógłby iść do sklepu i kupić sobie koszulkę. Tak więc był w moralnym rozkroku. Z jednej strony nie był przekonany co do swojej formy, z drugiej nie chciał zrobić z gęby cholewy. No i ten bombowy medal.

Koniec końców, w dniu biegu, pojechał do biura zawodów i odebrał pakiet. Do ekstra koszulki było dołożone piwo bezalkoholowe od jednego ze sponsorów, ale tego bombowego medalu nie było. I dobrze, bo to miała być nagroda za przebiegnięty dystans, a nie za stawienie się w biurze zawodów. Jednak Roch dalej miał moralną zagwózdkę. Jednak Żonka, na swój sposób, zmotywowała go no i Roch wbił się w obcisłe.

Sam wyścig był całkiem w porządku. Roch nauczony swoim pierwszym startem nie popełnił wszystkich błędów, jakie można było popełnić, tylko zaczął spokojnie, wybadał grupki biegaczy. Szukał takiej, do której mógł się podłączyć i wytrzymałby ich tempo. I tak się stało. Jednak lektura portali biegowych nie poszła na marne. Mocny start, to słaby finisz; no chyba, że ktoś biega tempem poniżej 5 min/km to jemu zanim start się skończy to meta się zacznie, ale to inna kategoria. Dla Rocha ważne było żeby nie wystrzelić jak z procy i utrzymywać stałe tempo.

Wynik się nie liczył. Tylko ten bombowy medal i sam fakt udowodnienia sobie, że da się to zrobić, bo Roch nie pierwszy raz pokonał 5 km. I tak się stało, na mecie stawił się po 30 minutach od startu co dla Rocha jest życiówką. Poprawił się o 6 minut, a tempo miał 6:36 min/km i tutaj też się poprawiło. I w końcu miał pełne prawo nosić ekstra koszulkę i bombowy medal.

Zapis śladu z 2. Częstochowskiego Biegu Niepodległości:

Roch pozdrawia Czytelników.

PS. No przecież, że będzie fotka z bombowym medalem:

Trochę podsumowania, spóźnionego jak zawsze

Kolejny miesiąc za Rochem i kolejne spóźnienie zaliczone, ale tak już bywa i chyba trzeba nauczyć się z tym żyć. Tak więc skoro Roch już zaczął pisał, to podsumuje to co działo się w październiku, a działo się sporo. Szczególnie na początku miesiąca, czyli podczas startu w swoim pierwszym Maratonie MTB. Roch stanął na linii startu, potem na linii mety, czyli plan został zrealizowany. Wynik chyba też całkiem niezły mu wyszedł jak na pierwszy start, ale więcej o tym można przeczytać w notce podsumowującej start w Bike Atelier Maraton. Potem pogoda nie odpuszczała to i Roch korzystał ze sprzyjających warunków i pedałował. Bieganie, trzeba przyznać, Roch trochę zaniedbał, ale w ostatnim czasie wrócił do starych nawyków.

Końcówka miesiąca trochę się popsuła pod względem aury i Roch zmuszony był przenieść się do domu z rowerem. Jednak pedałowanie ze Zwift też ma swoje zalety i do przyjemnych należy. Tak więc październik znowu był owocny pod względem ruchowym, co będzie można zobaczyć na załączonych zdjęciach, a już niedługo - ma Roch taką nadzieję - na dedykowanej statystykom stronie, którą Roch tworzy w wolnym czasie. Jakby ktoś chciał zobaczyć menu to może kliknąć: statystyki.pedalydwa.pl i zobaczyć. Pewnie z biegiem czasu będzie się pojawiało coraz więcej ciekawych rzeczy.

Na zakończenie krótkiego wpisu wspomniane zdjęcia:

Roch pozdrawia Czytelników.

Najwyższy czas na zestaw zimowy

Zestaw zimowy.

W końcu naszedł czas na zmianę miejsca pedałowania i przeniesienie się pod dach. Co prawda nie oznacza to definitywnego zakończenia sezonu "zewnętrzengo", bo zbliża się długi weekend i pewnie Roch pójdzie pedałować, a według prognoz będzie to całkiem możliwe. Jednak temperatura i czas coraz bardziej się kurczą, więc naturalnym rozwiązaniem jest przenisienie się z pedałowaniem do domu. Trenażer jest rozstawiony od dawna, ale dopiero teraz jest używany częściej.

Dzięki zaprzyjaźnionemu W., który dla Roch założył koło teraz można reagować na zmiany pogody błyskawicznie. Jak pada, jest zimno albo ciemno Roch idzie do garażu, przekłada koło i zapina rower do trenażera, ale jak chce pojeździć na zewnątrz to też nie ma z tym problemu. Tak więc uniwersalność pełna, ale w końcu do tego Roch dążył. W zeszłym roku męczenie się z oponą powodowało u Ruch ogólną niechęć do jeżdżenia na zewnątrz; a teraz cyk i zmienione. Więc może nawet jakieś świąteczne lub noworoczne pedałowanie będzie, bo jak wiadomo zima zaczyna dopiero gdzieś w okolicach lutego, więc do tego czasu można spokojnie jeździć.

W tym sezonie nowym elementem zestawu zimowego jest wentylator, który wymusza ruch powietrza. I okazał się nieocenionym pomocnikiem, bo w końcu z Rocha nie leje się wiadrami pot, nie ma kałuży pod rowerem i komfort pedałowania znacznie wzrósł. Do tego można wyobrazić sobie, że jednak jedzie gdzieś indziej niż w domu, a po dołożeniu Zwift będzie już całkiem jak w Nowym Jorku.

Sezon pedałowania w domu jest więc otwarty, czego dowodem jest wczorajszy ślad:

Roch pozdrawia Czytelników.

Chwila odpoczynku, lekkie rozprężenie i historia pewnej gumy

Po ostatnim w sezonie ‑ a dla Roch pierwszym ‑ maratonie Roch trochę się rozprężył, ale nic dziwnego, trochę jednak się przygotowywał do niego i po zaliczeniu dystansu Hobby zrobił sobie krótką przerwę. Nie oznaczało to wcale, że Roch przestał całkiem pedałować. Bynajmniej nie, chciał po prostu odrobinę odpocząć i poczuć się jak dawny Roch, który zalegał w fotelu i nie myślał o tym, że trzeba zrobić trening bo inaczej nie dojedzie się do mety. Jednak niedawno znowu wrócił do rygoru, bo trening sam się nie zrobi, a jak w przyszłym roku Roch ma wystartować w większej ilości maratonów to noga musi mieć moc.

I tak zaczęło się od ponownego biegania, ale już na bieżni bo wieczorami smog Rochowi nie daje spokoju, ale przed zaplanowanym biegiem trochę pobiega na zewnątrz żeby przyzwyczaić organizm do zimnego powietrza. Do tego Roch uruchomił trenażer i nawet poskładał, z pomocą zaprzyjaźnionego W., koło do trenażera żeby nie przekładać opon. Teraz w zimne dni można pedałować w domu, a jak tylko aura dopisze to cyk i koło zmienione. W dodatku Żonka też może pedałować na swoim rowerze, a Roch na swoim. Jedno koło, a sprawiło tyle radości. Co więcej Roch uruchomił Zwift, więc teraz wieczorami może jeździć po Central Parku, tak jak zrobił to wczoraj. Fajna zabawa i nawet wciąga to pedałowanie i wyprzedzanie innych wirtualnych kolarzy.

Jednak poza trenażerem, jest też rower bo pogoda w weekend dopisała i w końcu można było zabrać dzieciory na trasę Bike Atelier Maratonu na dystansie KIDO. Roch z Żonką chciał żeby dzieciory poczuły jak to jest jechać po krzakach, trawach i innych korzeniach. I okazało się, że dzieciory były zachwycone. Młoda non stop krzyczała, że lubi taką wolność, a kiedy nie krzyczała to akurat wjeżdżała w dziurę albo piła. Nad dystrybucją płynów jeszcze muszą popracować, ale widać było, że jej się podoba. Młody ma jeszcze za mały rowerek, ale dzielnie parł do przodu, przez co u Rocha poziom dumy osiągnął poziom 100, albo i więcej. Zaliczył jedną glebę, ale nie groźną. Po prostu koło mu ujechało na błocie i fiknął na trawę. Pozbierał się i pojechał dalej.

Gorzej było z Żonką. Ona bowiem załapała gumę w połowie drogi, więc musiała wracać piechotą, ale widać było niedosyt. Jednak nic straconego, dziś Roch zaklei dętkę i będzie można znowu atakować trasę KIDO. Na ta jest całkiem niezła. Za rok Młoda dostanie nowy rower i będzie mogła startować w maratonie.

Tak więc jak widać Roch lekko się rozprężył, ale nie tak całkiem porzucił rower. Wczoraj był trenażer, więc dziś powinna być bieżnia dla odmiany, albo nawet jakieś bieganie na zewnątrz, ale to jeszcze się okaże. Coś na pewno Roch porobi. I oczywiście zaklei dętkę tak żeby Żonka miała możliwość pedałowania.

Roch pozdrawia Czytelników.

Maraton zaliczony i oficjalne wyniki

Sobota rano, do startu zostało tylko kilka godzin. Roch wydłużył sobie oczekiwanie na start ponieważ pakiet startowy wraz z numerem startowym odebrał dzień wcześniej. Jednak trochę martwił się pogodą. Co prawda wiedział, że pogoda będzie jaka będzie, nawet prognozy nie zostawiały wątpliwości, że będzie lało. No i lało. Raz mniej, raz bardziej, ale cały czas - przez 30 kilometrów - ale pedałowanie całkiem nieźle szło. Numer jaki dostał to 3005. Przyczepił na kierownicy i pojechał na miejsce startu.

Miał jeszcze trochę czasu, więc pojeździł po całym terenie, zobaczył jak jadą juniorzy na dystansie KIDO, a potem o 11⁰⁰ zaczął ustawiać się w swoim sektorze startowym. Po kolejnych trzydziestu minutach pierwsze sektory zaczęły startować. Po ośmiu minutach Roch był już na pierwszych kilometrach trasy Bike Atelier Maratonu. Na starcie popełnił wszystkie możliwe do popełnienia błędy, ale w porę opamiętał się i maraton ukończył. Oczywiście chodzi o to, że na początku narzucił sobie takie tempo, że na pierwszym podjeździe mógł w zasadzie zakończyć wyścig, ale magiczne żele postawiły Rocha na nogi i mógł dalej jechać. Trasa była już objechana więc Roch wiedział czego się spodziewać, ale tempo narzucił sobie większe. Deszcze ciągle padał choć w lesie nie było go czuć, to po wyjeździe na otwarty teren czuć, że ciągle padało.

Przejechanie całego maratonu zajęło mu 1 godz. 47 minut. Padał deszcz, było zimno, licznik pokazał raptem 10°C ale pedałowanie było szalone, mokre i szybkie. Zjazdy, co prawda śliskie, ale wszystkie dało się przejechać. Żele z tubek dawały radę i robiły robotę. Tak więc Roch dotarł do mety gdzie czekali na niego najlepsi kibice, czyli Żonka z Dzieciorami.

Maratony spodobały się Rochowi, w przyszłym roku będzie chciał zaliczyć więcej, a może nawet uda się to połączyć z jakimś weekendem w Ustroniu albo Wiśle. Sporo się pozmieniało u Rocha od początku roku, ale w przyszłym będzie to chciał utrzymać, a starty w maratonach są całkiem fajne.

Na zakończenie kilka zdjęć.

Objazd trasy, statystyki i kilka zdjęć

Czas startu zbliża się nieuchronnie. Niedawno jeszcze było 70 dni, a teraz zostało już ich 2. Korzystając z ostatnich ciepłych dni Roch wybrał się na objazd trasy wg. śladu GPS, który organizatorzy udostępnili. Oczywiście z Rochem pojechała Żonka, która chciała sprawdzić się, czy da radę pokonać trasę. Roch próbował ją namówić na to, żeby wystartowała razem z nim, ale nie dała się namówić. Więc nic na siłę.

Sama trasa jest genialna, co prawda jest kilka podjazdów, które prawdopodobnie Roch pokona na piechotę, ale poza tym to widoki są obłędne, a zjazdy szybkie i w miarę równe. Tak więc trasa rozpoznana, Roch wie co go czeka, teraz pozostaje spakować się i ruszyć na start, zrobić swoje i wrócić. Wydaje się proste, ale jak powiedziało się "a" to trzeba powiedzieć "b".

Oczywiście z wypadu powstało kilka zdjęć. Można je zobaczyć tutaj:

Poza tym koniec miesiąca oznacza nowe statystyki, a te poszerzyły się o bieganie i bieganie na bieżni. Tak, Roch i Żonka sprawili sobie bieżnie, bo przecież można usiąść w fotelu wieczorem, ale po co jak można się zamęczyć na własne życzenie. Tak więc, jak pogoda nie dopisuje, to Roch wchodzi na bieżnię, ale jak jest jeszcze w miarę znośnie na zewnątrz to Roch idzie biegać na otwartym terenie.

Statystyki całkiem niezłe wyszły. Bieganie 70 kilometrów, rower 107 kilometrów. Dziś jeszcze ostatnie zakupy, czyli dętka i spinka do łańcucha tak żeby nie zaskoczyć się na trasie wyścigu. I można startować.  O tym jak poszło Roch napisze po powrocie z trasy, albo następnego dnia / tygodnia.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS. Na zakończenie statystyki.

Kolejna rywalizacja zaplanowana

Roch nie ustaje w dążeniu do poprawy kondycji, formy i zdrowia, a efektem ubocznym tych starań jest też przygotowywanie się do maratonu MTB, który już tuż tuż. Patrząc w kalendarz to już pojawia się ten dzień. Jednak idąc za ciosem Roch postanowił spróbować swoich sił w kolejnej dyscyplinie, którą zaczął uprawiać z namiętnością. Czyli w bieganiu. Roch znalazł fajne wydarzenie, na dystansie, który Roch spokojnie przebiega i zapisał się. Tak więc po MTB Roch startuje w 2. Częstochowskim Biegu Niepodległości.
Końcówka roku dla Rocha to ciągłe uczestniczenie w czymś, ale odkąd w głowie mu się poprzestawiało to tylko bieganie i pedałowanie. I chudnięcie, a to jest najważniejsze.

Wszystkie starty Roch już opłacił, więc nie może się wycofać, bo przecież zainwestował, a poza tym trąbi o tym na lewo i prawo, więc sprawy trzeba doprowadzić do końca. Startuje bo chce się sprawdzić, ale na wygraną Roch nie liczy, to jeszcze nie ten poziom, żeby bić się o pudło. Poza tym to co robimy powinno sprawiać nam przyjemność i wtedy chcemy jeszcze bardziej to robić. Relacja z obu wydarzeń oczywiście będzie, może nawet na jakieś zdjęcia Roch się załapie. W ostateczności pochwali się wypisem ze szpitala.

Roch pozdrawia Czytelników.

Maraton coraz bliżej

Będzie trochę informacji o tym na jakim etapie przygotowań jest Roch. Otóż jest na etapie, że biega więcej niż jeździ, ale to akurat dobrze, bo co drugi dzień rusza się. Doszedł do etapu 10 kilometrów w butach i chyba to jest optymalna odległość na ten czas. Może za rok szarpnie się na pół maraton, ale to dopiero w planach jest. Najbliższe wydarzenie, to oczywiście maraton w Częstochowie, a do niego, tak Rochowi się wydaje, jest przygotowany. Najważniejsze to, że schudł, nabrał kondycji i wzmocnił nogi. Reszta to szczęście i dobra zabawa.

Bieganie wciągnęło go całkiem na poważnie. Dodatkowo Roch myśli o jakimś biegu ulicznym, póki co na 3, 5 albo 11 kilometrów, bo tyle jest w stanie przebiec, a później to kto wie. Doszło do tego, że nawet kupił sobie obcisłe do biegania, a w przyszłym sezonie Roch chce szarpnąć się na jakieś fajne buty do biegania. Mówią, że sport to zdrowie i chyba coś w tym jest. Roch też myśli o jakimś miejscu, w którym mógłby sobie pisać o tym, że biega. Taki blog rowerowy, ale dla butów. Domenę ma, wystarczyłoby znaleźć miejsce i można zacząć pisać, albo i czasem zapomnieć pisać.

Tak czy inaczej Roch nie zamierza rozstawać się ze sportem. Choć chwilowo ma naciągnięty mięsień i robi sobie dzień przerwy od biegania to jutro może coś popedałuje i może pobiega. A na pewno pomyśli o tej domenie. I fanpejdżu na pewno.

Roch pozdrawia Czytelników.

Posumowanie sierpnia i plany na wrzesień

Ostatni weekend sierpnia Roch wraz z Żonką i dzieciorami spędził na błogim wypoczynku w górach. Co prawda było intensywnie, ale odprężająco. Co więcej Roch popuścił sobie rygoru diety i żarł co popadło, a obowiązkowym punktem było schronisko na Szyndzielni i mityczny schabowy. Jak on smakuje. Tak więc rower nie był używany, a szkoda, bo Roch stał na wjeździe na trasę Rock 'n Rolla i aż serce go bolało, ale może jeszcze w tym roku uda się zjechać.

Później już tylko baseny i obżarstwo. Co prawda waga nie podskoczyła, ale sumienie trzeba było jakoś uspokajać. Oczywiście jedzeniem. No, ale wracając do statystyk to sierpień był wyjątkowo udany. Około 240 kilometrów na rowerze i 40 km w butach. Roch się rozjeździł na dobre, a nawet rozbiegał więc na przyszły sezon trzeba wymienić buty, żeby dalej móc biegać. Na zakończenie kilka zdjęć:

Roch pozdrawia Czytelników.

Troszkę spóźniona, ale na blog wjeżdża 60-ka

Trochę czasu Rochowi umknęło, ale od początku tygodnia walczy z kalibracją licznika. Te wszystkie tabelki, rysunki są o kant kuli. Odkąd Roch jeździ z GPSem na ręku to widzi jak licznik go okłamuje. Plusem jest to, że chociaż zawyża mu dystans, ale fakt że coś nie działa tak jak powinno Rocha wkurza i powoduje chęć naprawy. Wszystko zaczęło się od przejechania w ostatni dzień długiego weekendu 60 kilometrów.

Żonka od dawna chciała zaatakować tak długą trasę, ale jakoś się nie składało, ale w końcu długi weekend, wizyta dzieci u babci i dobra pogoda spowodowały to, że Roch i Żonka zaatakowali tak długą trasę. Finalnie miało wyjść 70 kilometrów, ale i czas i telefon od Młodzieży nie pozwoliły na więcej niż 60 kilometrów. Trasa to połączenie dwóch mniejszych rundek, czyli tej na Olsztyn i tej na Blachownię co finalnie dało kilometrów 60.

No prawie 60, bo GPS pokazuje 57 kilometrów co pokrywa się z GPSem Żonki, czyli licznik ściemnia, bo pokazuje blisko 61 kilometrów. Czyli trzeba go przestawić. Wpierw Roch korzystał z tabelek, kalkulatorów, ale wszystko przekłamywało o 10% na dystansie 2 kilometrów. 20 metrów da się przeżyć, ale 200 to już za dużo. Ostatecznie Roch zmierzył średnicę koła sznurkiem i tę wartość wpisał do licznika. Teraz pozostał test, czy licznik pokazuje poprawny dystans, czy jeszcze kłamie, ale o tym Roch napisze w osobnej notce.

Na  zakończenie ślad GPS z wyprawy:

Roch pozdrawia Czytelników.

35

No i nadszedł ten czas, choć nie do końca jeszcze ten bo w czasie kiedy Roch piszę notkę to jeszcze się nie urodził, ale o 23:55 już przyszedł na Świat i ów Świat musi się z nim męczyć. Do napisania tej notki zabierał się od kilku(nastu) dni, ale nie miał koncepcji jak do tego podejść. Chciał bowiem przejść przez swoje życie od "A do Z". Zrobić takie podsumowanie, ale do tej pory nie ma pomysłu jakby to miało wyglądać. Wyszło by pewnie pompatycznie, doniośle albo zwyczajnie sztywno.

Poza tym to co było już nie wróci, więc po co do tego wracać. Trzeba żyć tym co będzie i co jest. Tak więc w tym momencie zamiast podsumowywać raczej napisze co ma zamiar osiągnąć, bo na tym trzeba się skupić. Największym osiągnięciem jest to, że Roch przeprosił się z rowerem. Od początku tego roku Roch przejechał już 687 kilometrów, czyli więcej niż przez ostatnie lata razem wzięte, ale to dopiero początek. Zimą trenażer, do tego bieganie, a tutaj już 36 kilometrów w nogach, więc jest dobrze.

Wszystko zaczęło się od początku roku. Alergia dała znać o sobie w sposób osobliwy. Po zjedzeniu pomidora, ryżu albo mleka Rochowi spuchły oczy. Tak organizm zareagował na alergen, który został potraktowany jako trawa. Fachowo nazywa się to alergią krzyżową. To co widać na zdjęciu to już "dzień po". Dzień wcześniej było dużo gorzej ponieważ powieki zeszły się razem. To był moment kluczowy. Od tego czasu w Rochowej głowie poprzestawiało się bardzo. Po pierwsze Roch zmienił alergologa, zmienił dietę i zaczął się ruszać. Dużo ruszać. Wpierw trenażer, potem rower, teraz bieganie. Każdy kto pyta Rocha "dlaczego" opowiada właśnie tę historię. Są takie momenty w życiu, których przegapić nie można. U jednych jest to zawał, a u innych prawie wstrząs anafilaktyczny.

Teraz Roch zbliża się do dwucyfrowej wagi, kondycję ma nieporównywalnie większą, a motywacja jest taka, że spokojnie mógłby nią obdzielić jeszcze ze dwie osoby. Co prawda w przeszłości Roch próbował zacząć biegać, ale zawsze kończyło się to po tygodniu. Teraz bez problemu biegnie na 5 kilometrów, w październiku startuje w biegu ulicznym i maratonie MTB. I nie ma wymówek, że nie chce się, albo jest zimno, bo każdy rok wymówek to rok doświadczenia mniej. W planach ma przebiegnięcie 10 kilometrów, a w odległych planach nawet i (pół)maratonu. Przyszły rok to co najmniej trzy maratony MTB: Psary, Jeleśnia, Częstochowa, a może i nawet Ustroń.

Tak więc dziś Roch kończy 35 lat z postanowieniem dożycia kolejnych 35 lat w zdrowiu i szczęściu, bo to o czym nie napisał to fajna rodzina, która wspiera go na każdym kroku, a Miśka nawet z Rochem biega jadąc na rowerze i wypijając mu cały zapas wody i Żonka, która przymyka oko na Rocha gadżety i rowerowe gazety, a także wspiera go w tym całym fit życiu robiąc obłędne sałatki. A ze Stasiem codziennie Roch pedałuje, bo po pracy musi być wycieczka rowerowa. Tak więc Roch lepiej trafić nie mógł.

Roch pozdrawia Czytelników. Urodzinowo.

PS.
Dziś też było pedałowane:

Kolejna pętelka i 40 km w nogach

Po raz kolejny Roch siebie zaskoczył i przejechał trasę w okolicach 40 kilometrów. I po raz kolejny z Żonką, której pedałowanie weszło w krew i nogi. Do tego stopnia, że podczas zbliżającego się długiego weekendy chce połączyć dwie pętelki w jedną i przejechać około 70 kilometrów. Trasa byłaby do Olsztyna, stamtąd (jakimś cudem) do Blachowni i z powrotem do Częstochowy. Roch musi siąść do mapy i sprawdzić, czy da się jakoś sensownie przejechać z Olsztyna w kierunku Blachowni.

I tak pewnie minie długi weekend, na pedałowaniu i spędzaniu czasu z dzieciorami. W międzyczasie jeszcze Roch urodziny, ale to pewnie też siodle będzie. I tak się rozjeździło Rochowi. Kto by się spodziewał, że jeszcze przyjdzie mu czuć ból w nogach i widzieć przejechane 40 kilometrów na liczniku. I w dodatku powtarza się to co trochę, więc nie jest to jednorazowy wybryk, czy wyskok.

Na zakończenie, oczywiście, ślad GPS. Bez tego podobno się nie liczy:

Roch pozdrawia Czytelników.

To już pewne, Roch startuje w Maratonie

To już potwierdzone informacje. Roch startuje w maratonie MTB, znaczy wcześniej też startował, ale od wczoraj ma opłcaony start, pamiątkowy medal, numer startowy i pomysł na swój "hall of fame", bo przyszły rok będzie stał pod znakiem maratonów. Na razie Roch to czuje, ale gdzieś tam w głębi wie, że jak przejedzie ten pierwszy to to nie będzie jego ostatnie słowo. Tak więc teraz juz nie ma odwortu, trzeba się przygotować, stanąć na starcie, zrobić to co umie się robić najlepiej i zameldować sie na mecie. Do rozwiązania pozostaje kwestia kasku, ale na to jeszcze Roch ma trochę czasu.

Dowód na start:

Roch pozdrawia Czytelników.

Olsztyn zdobyty. I nie tylko

Oczywiście chodzi o ten Olsztyn koło Częstochowy. Wszystko zaczęło się o tego, że dzieciory rano poszły do babci i dziadziusia, bo byli z nimi umówieni (sami się umówili). Więc Roch z Żonką nie mogli przegapić takiej okazji do pedałowania szczególnie, że pogoda aż się prosiła żeby załapać parę kilometrów w nogi i trochę promieni (nie promili). Wybór padł na Olsztyn, bo czasu do pory obiadowej był jeszcze tak dużo jak makaronu w rosole.

Droga jak zawsze doskonała, równa ścieżka, wiatr dwukierunkowy, bo w obu kierunkach było tak samo pod wiatr, więc jadąc z górki też trzeba było pedałować. W Olsztynie obowiązkowa przerwa i powrót do Częstochowy. Po drodze udało się odkryć kawałek leśnej ścieżki, która omija ruchliwą drogę i tym samym Olsztyn można już przejechać bez użycia jezdni. Po powrocie wystarczyło jeszcze czasu na odpoczynek przy regeneracyjnym piwie.

Po obiedzie Młoda domagała się zrealizowania przez Rocha swojej obietnicy, czyli biegania z nią. Młoda oczywiście na rowerze jechała, a Roch trenował do Bike Maratonu, czyli łapał kondycję i kolejne promienie słońca. Miśka narzuciła takie tempo, że Roch pobił rekord swojego okrążenia, a dodatkowo zrobił to prawie bez picia, bo najbardziej zmęczona była Młoda i wypiła cały zapas wody. Trening jednak odbyty, kolejne kilometry w nogach.  Na zakończenie dnia Roch jeszcze zrobił małą rundkę po centrum i wrócił prawie w deszczu, ale wieczorne 7 km też poszło w nogi.

Gdyby ktoś był ciekawy, to tutaj jest GPS.

Tak to się prezentowało. Pewnie stali czytelnicy lub Ci, którzy znają Rocha zastanawiają się skąd taka zmiana. Jeszcze nie tak dawno było siedzenie, czasem użalanie się, czasem coś tam się zaczęło robić, ale zapał tak szybko jak się pojawił tak szybko opadł. Po części to chęć przygotowania się do Maratonu MTB, ale są też inne powody. Jednak o tych innych powodach Roch napisze w osobnej, urodzinowej, notce. Tak, niedługo kolejny krzyżyk w kalendarzu lub kolejna wiosna, ale o tym będzie w stosownym czasie.

Teraz trzeba się cieszyć tym, że w nogach jest prawie 50 kilometrów. Organizm się domaga, Roch nie ma nad tym kontroli.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS. Zdjęcia można zobaczyć na oficjalnym fanpage'u Rocha: Pedalydwa

Słowo się rzekło, trzeba się przygotować

Po ostatniej petardzie, czyli starcie Rocha w maratonie MTB trochę czasu już minęło i Roch nawet miał ochotę zrezygnować, bo przecież nie opłacił jeszcze swojego startu to i nie musi się stawiać na linii startu, a tym bardziej na linii mety. Jednak wieści się rozeszły, kask się naprawia, W. szuka dla Rocha zatrzasków do kasku, ale przede wszystkim dzieciory już nie mogą się doczekać startu Rocha, więc Roch nie ma wyjścia i musi zapłacić za start i numer startowy. W głowie ma już swoje prywatne "hall of fame" startów w maratonach, bo chyba na tym się nie skończy.

Tak więc przygotowania idą pełną parą; poza organizowaniem spraw technicznych, Roch organizuje też sprawy duchowe, czyli biega i jeździ na rowerze żeby kondycja była przynajmniej symboliczna. Co prawda nie liczy na wygraną, ale chce się sprawdzić, czy jeszcze pamięta jak to się jeździło inaczej niż po ścieżkach rowerowych. Swoją drogą w takim tempie to Roch przygotuje się do triathlonu, a nie do maratonu, ale to i dobrze dla kondycji i zdrowia Rocha. Tak więc zgodnie z planem treningowym Roch biega, a w chwilach wolnych pedałuje.

Ostatnie pedałowanie było całkiem solidne, bo był upał, było słońce, cienia za to nie było, ale była Żonka, z którą pedałował w stronę Blachowni. Tam odpoczynek i z powrotem do domu. Kilometrów wyszło 33, ale to nie był koniec. Po sprawdzeniu jak mają się dzieci z dziadkami i czy dziadkowie nie mają dość dzieci Roch z Żonką pojechali jeszcze na przejażdżkę do centrum. Taką już rekreacyjną, z postojem na brower i z powrotem do domu. Tutaj wyszło 6 kilometrów.

Jednak i to nie był koniec. Skoro Roch trzyma się rygoru biegowego to miał jeszcze zaplanowane bieganie, więc po dwóch rowerach wskoczył jeszcze w buty do biegania i poszedł zrealizować trening. Roch przebiegł 2.5 kilometra zgodnie z tym co zegarek mu kazał. I tak się zastanawia nad sobą, bo niechybnie kolejny krzyżyk, w kalendarzu, się zbliża.

Od dawna nie czuł takiego parcia na sport, a już na pewno na bieganie. Jednak mając przed sobą cel, w postaci maratonu, chce przygotować się do niego najlepiej jak potrafi. Mógłby, oczywiście, przelać opłatę startową i poczekać na start licząc, że "jakoś to będzie", ale skoro podjął takie wyzwanie to musi zrobić wszystko żeby nie zwieść, przede wszystkim siebie. I ma już pomysł na swoje "hall of fame". W przyszłym roku planuje co najmniej 4 maratony obskoczyć. Zimą pojeździ na trenażerze, potem bieganie i będzie forma.

Kończąc Roch wrzuca wszystko, co przejechał i przebiegł. Chronologicznie.

Roch pozdrawia Czytelników.

Szanowni Czytelnicy, oto petarda!

Roch ma takie parcie na rower, że wystartuje w ostatnim w sezonie maratonie Bike Atlier w Częstochowie. Tak, dobrze czytacie. Roch wystartuje w maratonie, a bronił się przed tym ładnych *naście lat, nawet nie chciał startować w lokalnych zawodach wymigując się brakiem kasku. Teraz też kask potrzebuje dwóch części zamiennych, ale to już organizuje W. Roch tylko musi się przygotować na ściganie. Nie liczy na zwycięstwo, ale raczej na fajną przejażdżkę i sprawdzenie siebie, czy jeszcze pamięta jak się jeździ po korzeniach i innych przeszkodach. Kiedyś nieźle mu szło, ale czy teraz sobie poradzi? Na pewno będzie relacja, a może nawet Roch użyje GoPro.

Na wszelki wypadek Roch podał w zgłoszeniu numer ICE Żonki. Jakby coś się stało to będzie musiała Rocha zbierać z trasy. Tak więc teraz pozostaje zmienić nawyki jedzeniowe, zacząć się ruszać i nabierać kondycji. Wyścig już za 70 dni. Czasu coraz mniej. Z tej jakże doniosłej okazji powstaje również nowy tag, który będzie można obserwować: #rochsiesciga.

Roch pozdrawia Czytelników.

Dobre wieści, można znowu pedałować we czwórkę

O niczym Roch nie wspominał wcześniej, ale nie tak dawno temu Młoda nabawiła się kontuzji kolana. Przez to rower poszedł w odstawkę dopóki kolana nie obejrzał ortopeda. Jednak z tym też tak nie było kolorowo. Pierwszy z lekarzy okazał się specem w.. straszeniu. On bowiem chciał wbijać igłę w kolano, leczy osoczem bogato płytkowym od razu, bez żadnego potwierdzenia, bo "to na pewno nie zaszkodzi". Jednak nieufność Rocha wzięła górę i żadnego wstrzykiwania nie było.

Kolejna wizyta była zaplanowana u innego ortopedy, tego, który w przeszłości leczył dzieciorom biodra i którego polecała "Złota Pani Pediatrka". I tutaj po badaniu okazało się, że z kolanem jest wszystko w porządku, dodatkowo lekarz zbadał biodra, zrobił USG i zrobił dokumentację, czego poprzedni lekarz "zapomniał". Dla poprzedniego liczyły się tylko cebuliony i "na pewno nie zaszkodzi".

Taki krótki wpis, o tym, że Młoda może pedałować na rowerze, że kolano jest zdrowe, ale przede wszystkim o tym, że nie należy ufać lekarzowi, który podaje Ci rękę i ma całą ścianę certyfikatów i identyfikatorów z konferencji. Roch o tym się przekonał na własnej skórze i prawie na kolanie dziecka. Skończyło się dobrze, młoda może pedałować.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS.
Młoda w swoim żywiole.

No i udało się popedałować, choć nie do pracy

Tak jak Roch zapowiadał na swoim oficjalnym fanpage, tak też zrobił, czyli dziś poszedł na rower. A w zasadzie, to pojechał do pracy i po pracy dopiero poszedł na rower. Jednak od rana miał rower z tyłu głowy i miał wrażenie, że to uczucie go nie opuszcza. Nawet w samochodzie czuł, że rower jest za nim. W końcu jednak wyjął go z bagażnika, wskoczył w obcisłe i zaczął zastanawiać się gdzie tu pojechać, a wybór był bogaty. Koniec końców Roch postanowił, że pojedzie w stronę Chechła. Na Segecie i Dolomitach był już dwa razy, a w stronę Chechła w tym roku jeszcze nie pojechał. Skoro cel był wybrany to nie pozostało nic innego jak pojechać i go zrealizować.

Kiedy już dojechał do Chechła, spojrzał na zegarek i doszedł do wniosku, że ma jeszcze trochę czasu, więc spróbuje przejechać lasem do Świerklańca. Było to o tyle trudne, że w tych okolicach nie był już 7 lat, bo tyle już mieszka pod Świętą Wieżą. Jednak udało się dojechać i nie zaginąć w lesie, bo nikt nie wiedział gdzie Roch pojechał. Ze Świerklańca Roch wrócił już asfaltem, bo czas mu się kończył, ale planował jeszcze pojechać do Radzionkowa, przez Piekary Śląskie, ale to może uda się następnym razem.

Trzeba nabijać kilometry, bo na lipiec Roch podjął wyzwanie i zgodził się przejechać 200 kilometrów. W połowie miesiąca jest na początku tego, ale zostało mu jeszcze trochę czasu i może uda mu się osiągnąć cel i dostać nagrodę. A nagrodą jest.. zresztą to zostanie niespodzianką, o ile Rochowi uda się przejechać cały założony dystans to ją dostanie, a jak nie to przynajmniej nie będzie wiadomo co stracił.

Po drodze, oczywiście, była sesja na jego niedawno otwarte social media. Co prawda siebie Roch (jeszcze) nie wrzuca, ale kilka zdjęć roweru w ciekawych (jego zdaniem) kompozycjach się zrobiło. Kolejny rower może uda się niedługo znowu zrobić, a może nawet uda się coroczne Tychy zaliczyć. Powoli stają się one tradycją, a na miejsce spotkania Roch już dojeżdża bez nawigacji, a to o czymś świadczy. Na zakończenie zdjęcie roweru. W ciekawej kompozycji (jego zdaniem):

Roch pozdrawia Czytelników.

O tym jak przemycić rower do pracy

Ostatnio tak się składa, że Roch ciągle pedałuje. Jak nie ze Staśkiem, to z Żonką, a ma w planach też zabrać rower do pracy. Tam jeszcze nie był, a ostatnio administrator rozluźnił zakaz wprowadzania rowerów do budynku. Zaczynają z tego korzystać inne osoby, więc dlaczego Roch nie miałby z tego przywileju skorzystać. Trzeba tylko iść pewnie z rowerem i się uśmiechać, ten sposób podobno działa, więc Roch zastosuje swój uśmiech numer 2 i podąży pewnym krokiem ku schodom. Na wszelki wypadek jednak weźmie zapięcie ze sobą. Tak jakby uśmiech nie zadziałał, a krok nie był dość pewny.

Poza tym spokój, rower jest, czasem nawet dłuższy, ale do lipcowego celu, czyli 200 km, zostało jeszcze całkiem sporo, bo aż 180 kilometrów. Tak więc codziennie musiałby przejeżdżać około 12 kilometrów żeby wyrobić założony cel, a jak wiadomo nie zawsze jest okazja do pedałowania, ale może wypadami do pracy Roch nadgoni i zrealizuje postawiony sobie cel. Póki co to raz jest krócej, a raz dłużej, ale codziennie rower jest używany, a to już wielki postęp.

Obowiązkowe są wieczorne wycieczki rowerowe z młodzieżą, której to bardzo podoba się pedałowanie i już całkiem dobrze radzi sobie na rowerze. Nawet są pierwsze próby jazdy na stojąco, czy z jedną ręką. Dobrze, że kaski są na swoim miejscu. Przynajmniej głowy mają zabezpieczone. 

Na zakończenie ostatni wypad. Taki dłuższy.

Roch pozdrawia Czytelników.

I wjeżdża on, niebieski rower

Patrząc na ostatnie wydarzenia, Roch doszedł do wniosku, że w całym swoim życiu rowerowym nie miał tylu rowerów ile mają jego dzieci. Owszem, składał rowery, ale nigdy nie zdarzyło się tak, żeby miał kilka rowerów w domu albo garażu. Zawsze był jeden, który był udoskonalany i z którym dążył do perfekcji. Dopiero teraz Roch może powiedzieć, że ma rower perfekcyjny, szyty na miarę pomimo, że nie bawił się w żadne bike fity.

Jednak wracając do rowerów dzieci. Roch poruszył ten temat dlatego, że ostatnio Staś dosiadł kolejnego rowerka, już większego i okazało się, że pasuje on do niego. Owszem, jak przy każdym poprzednim rowerze Roch musiał skrócić sztycę, ale koniec końców Staś dostał nowy, większy rower. I dalej śmiga jak szatan, tyle, że na większych kołach. Młoda z kolei ma chwilowy przestój z powodu kontuzji kolana, ale wszystko idzie ku dobremu.

Poprzedni rowerek, zgodnie z zapowiedzią, został przekazany kolejnemu adeptowi sztuki kolarskiej. U Rocha zaś chwilowo cieniej z rowerem, ale zawsze coś, a to lekarz, a to co innego, ale w poniedziałek na pewno uda mu się trochę popedałować po starych śmieciach. Teraz śmiga z dzieciorami, może weekend będzie trochę bardziej rowerowy, o ile pogoda dopisze, a ta po fali upałów zrobiła się bardzo kapryśna, a patrząc w prognozę pogody widać 16 mm opadów w sobotę, więc pozostaje tylko liczyć na jakieś sprzyjające wiatry.

Roch pozdrawia Czytelników.

PS.
Nowy rower:

Krótka przerwa się skończyła

I tak jak Roch pisał w poprzedniej notce, krótka przerwa się skończyła wraz z weekendem. Oczywiście w sobotę rower z dzieciorami, zaraz po tym jak Roch zwlókł się z łóżka, potem zabawa, zabawa. Popołudniu Młoda miała wyjście na urodziny, więc Młody wskoczył do fotelika i pojechali na wycieczkę rowerową, która ostatecznie skończyła się na lodach. Jednak trzeba było szybko wracać, bo w międzyczasie jeszcze były do obskoczenia imieniny i Roch musiał odebrać Młodą z urodzin.

Jednak to co wydarzyło się w niedzielę to była magia. Pierwszy rower był już rano, później dzieciory zadokowały się u dziadków, a że upał był nie do zniesienia, to Roch zbytnio nawet nie protestował. I tak z Żonką pojechali na rower. Trochę było ciepło, licznik wskazywał tylko 37°C - 40°C. Szybki postój na uzupełnienie elektrolitów, przejazd przez kurtynkę wodną i można było wracać. I to mógłby być koniec roweru, ale tak się złożyło, że Roch był jeszcze umówiony z dawno nie widzianym, a ostatnio odkrytym kolegą jeszcze z "pedałówy"*.

Tak więc na wieczór Roch zafundował sobie dodatkowe 10 kilometrów pedałowania. W sumie nie było źle, okazało się, że dzielą ich trzy ulice, a mówią, że Świat wcale mały nie jest. Tak więc może się okazać, że Roch będzie miał pierwszego towarzysza do pedałowania (oczywiście zaraz po Żonce), z którym co jakiś czas pokręci parę kilometrów. Podsumowując to wczoraj Roch objeździł wszystkich, bo i z dzieciorami był, z Żonką i na koniec jeszcze z zaliczył wieczorne pedałowanie ze znajomym.

Jedna z przykładowych tras:

Roch pozdrawia Czytelników.

PS.
* - Szkoła podstawowa.

PS2.
Chociaż raz o czasie, czerwcowe statystyki. No nie jest źle, wręcz jest dobrze.

Krótka przerwa w pedałowaniu

Nastąpiła u Rucha krótka przerwa w pedałowaniu. Nie jest to kolejna kilkuletnia przerwa jak bywało kiedyś, ale krótka. Spowodowana ona jest tym, że babcia z dziadkiem pojechali na zasłużony odpoczynek i dzieciory miały przymusowy odpoczynek od dziadków. Jednak żeby być precyzyjnym to Roch pedałował cały czas. Z Młodym jeździli na wieczorne przejażdżki rowerowe codziennie, jednak nie było to tak dalekie pedałowanie, bo młody z oczywistych powodów nie dałby rady. Z jednym wyjątkiem.

Ostatnio wybrali się całą paczką na plażę, czyli do parku Lisiniec. I młody uparł się, że pojedzie na rowerze. No i pojechał, pobawił się w piasku, zjadł lody, popluskał się w wodzie i wrócił na rowerze prawie do domu. Przejechał 7 kilometrów na małym rowerku, ale w końcu chciał odpocząć u Żonki na foteliku, a Roch transportował rower.

Więc to nie jest tak, że nie było pedałowane, bo były dzieci. Właśnie wtedy było pedałowane, ale teraz Roch wyskoczy na jakiś dalszy wypad z Żonką, bo na pewno nie odmówi. Ostatnio Młody też przymierzył się do większego rowerka, ale brakuje mu jeszcze kilka milimetrów i o ile jeździ na nim jak szalony, to jeszcze ma problem z podparciem się, ale Roch obstawia, że najpóźniej w połowie lipca Młody awansuje na większy rowerek, a obecny zostanie przekazany kolejnemu adeptowi sztuki rowerowej.

Tak. Przekazany. Żonka ma znajomych, którzy do roweru mają podobne podejście co Roch, więc ich Młody pomyka teraz na odpychanym, a jak będzie gotowy to ma kolejny rower, o ile będzie chciał. Trzeba inwestować w rowerowe pokolenie. Tak więc podsumowując to pedałowane było, ale też nie było. Dziś też było pedałowane.

Roch pozdrawia Czytelników.

Ciągle się roweruje

Odkąd Młody zaczął samodzielnie pedałować to nie ma dnia żeby nie chciał iść na wycieczkę rowerową. Roch podziwia jego zapał do pedałowania, szczególnie, że na małych kółeczkach musi się namęczyć, ale nie poddaje się i widać, że sprawia mu to ogrom radości. Żonka swego czasu przymierzyła go do większego rowerka, ale jeszcze jest na niego ciut za duży. Jednak za chwilę okaże się, że jednak kolejny rowerek się przyda i wtedy, na większych kołach, będzie mu się już całkiem sprawnie pedałowało.

Nie mniej jednak wycieczki rowerowe są codziennie, nawet jeśli to tylko wypad dookoła domu to liczy się to jako wycieczka i czas spędzony wspólnie na tym co sprawia wiele radości. Najczęściej jednak jest to trochę dalej niż dookoła domu. I tak sobie Roch pedałuje z młodzieżą. Dla niego to też jest dobre, bo ciągle siedzi w siodle i się rusza. Może w tym tygodniu uda się też trochę popedałować po pracy, ale na tę chwilę Roch ma już zaplanowane zajęcia.

Na dalekim horyzoncie jest też plan zaatakować Pszczynę, jak co roku; ale to jeszcze musi się wyklarować i ustalić co i jak. Jednak corocznej tradycji musi stać się zadość i pszczyński rynek musi zostać odwiedzony. A może nawet jakieś szalone trasy w Bielsku-Białej, czyli EnduroTrials.

Na zakończenie zdjęcie rowerów dwóch.

Roch pozdrawia Czytelników.

Oczywiście, spóźnione podsumowanie

Żeby tradycji stało się zadość to Roch i teraz postanowił, że zapomni o statystykach za maj, a nawet pójdzie o krok dalej i zapomni żeby napisać kilka notek. Kiedyś było to nie do pomyślenia, ale teraz powoli staje się, o ile nie stało się już, tradycją. Tak więc na samym końcu będą zaległe statystyki, a teraz pora przejść do bardziej emocjonującej części, czyli do tego co u Roch się dzieje. Pod względem rowerowym. A dzieję się nie mało.

W ostatnim tygodniu Roch ponownie odwiedził stare śmieci, pojeździł trochę po okolicy. Trasę wymyślił przez Suchą Górę, później na Dolomity i z Dolomitów do centrum i do samochodu. Okazuje się, że z Rochem wcale tak źle nie jest, co więcej kondycję ma całkiem dobrą, ale to zasługa tego, że w tym roku jeździ dużo więcej niż w latach ostatnich. Dzieci już na tyle duże są, że czasem wolą iść do babci niż siedzieć ze starymi, ale jak już siedzą to też nie mają co się nudzić. Młody popyla już na rowerze pewnie i odważnie, więc co chwilę wsiada na rower i chce jechać na wycieczkę rowerową.

Młoda ma podobnie, choć odkąd dostała na Dzień Dziecka deskorolkę to tylko na niej śmiga, ale nie ma co się dziwić. Ona wszystkiego czego się nie dotknie potrafi zamienić to w coś fajnego. I oby tak dalej. Na zakończenie obiecane zdjęcie:

Roch pozdrawia Czytelników.

Pierwsze kilometry z 1x9

Roch już jest po pierwszych testach nowego napędu i trzeba przyznać, że zmiana wyszła bardzo dobrze. Po pierwsze waga, po drugie wygląd i po trzecie uproszczony serwis. Z przodu jedna zębatka, z tyłu jedynie 9. Odpadają linki, kombinowanie z przełożeniami. Aktualna konfiguracja u Rocha sprawdza się doskonale i nie będzie nic zmieniał. Przełożeń jest dość, a więcej wiązałby się z inwestowaniem w osprzęt, którego Roch wymieniać nie chce. Teraz zostało jeszcze przerobić Żonki rower na 1x9, bo ten kto to wymyślił powinien dostać nagrodę Nobla.

Poza tym u Roch mocno rowerowo. Powoli bo powoli Roch "rozkręca" swój fanpejdż na FB, ale i tak jak nie pedałuje to robi wiele innych rzeczy więc na pisanie ma mało czasu, ale jak już nagromadzi się wydarzeń to Roch czuje się w obowiązku napisać o nich choćby w telegraficznym skrócie. I tak młodzież już w komplecie pedałuje na swoich rowerkach. Pierwsze wspólne wycieczki już się odbyły i można powiedzieć, że Młody nabiera pewności na rowerze i się rozkręca. Rozkręca się do tego stopnia, że niedawno zaliczył pierwszą poważną glebę, ale nic się nie stało. Kask spełnił swoje zadanie i skończyło się zaczerwienieniu.

Już niedługo - znając tempo Rocha to gdzieś w połowie czerwca - kolejne statystyki za maj. I powinno być dobrze. Na zakończenie jedno z wielu zdjęć przerobionego roweru.

Wyświetl ten post na Instagramie.

No i było pedałowane. #cyclingpassion #cyclinglife #cycling #cycleporn #lovecycling #instacycle #cubecycles #shimano #xt #cyclingphotos #cycleshots ##passion

Post udostępniony przez Jacek Fefliński (@thegusioo) Maj 25, 2019 o 11:25 PDT

Roch pozdrawia Czytelników.

Misja zakończona sukcesem! Projekt 1x9 został dokonany

Od dawna Roch nie był tak podekscytowany. Oczywiście jeśli chodzi o rowerowe sprawy, albowiem wymyślił sobie, że coś zmieni w rowerze. Żonka co miesiąc robi przemeblowanie, więc Roch też postanowił, że zrobi przemeblowanie w rowerze. Za namową W. Roch poszedł w nowoczesność i wymyślił, że przerobi napęd na 1x9, czyli jedna zębatka z przodu i 9 z tyłu. Jednak Roch musiał być sobą i postawił W. jedno wymaganie. Zębatka ma być niebieska (turkusowa), bo ładnie będzie wyglądała i rower będzie taki spójny.

W. stanął na wysokości zadania. Znalazł jedyną zębatkę w Polsce (poważnie, nawet Velo twierdziło, że jest jedna w Gdyni) i ściągnął ją do Tarnowskich Gór. Specjalnie dla Rocha. Sporo czasu minęło, bo po dwóch tygodniach Roch mógł zawozić rower żeby sfinalizować swój pomysł. Wpierw jednak pozdejmował niepotrzebne graty. Czyli przednią przerzutkę, pancerze, linkę, manetkę. Do tego W. zdjął dwa blaty. Rower odchudzony na maksa. Przy okazji zaszła konieczność wymiany napędu, bo stary nadawał się na złom.

I tak oto Roch przerobił rower. Od dawna o czymś takim myślał i w końcu się udało. Rower wygląda zaje*ście. Z racji okropnej pogody Roch przejechał tylko kilkanaście metrów, ale i tak może powiedzieć, że opłacało się. Do tego waga. Przed modyfikacjami rower ważył 12.30 kg, a po Rochowi udało się zejść do 11 kg. Piórko, normalnie piórko. Nie pozostaje nic innego jak czekać na pogodę, bo teraz jedynie Roch może iść do garażu i podziwiać swoje dzieło, a jest co podziwiać.

O ile Roch nie ma zmysłu estetycznego (spodnie, koszulka i buty zawsze do siebie nie pasują) to rower jakoś tak instynktownie Roch wyczuł. Choć Żonka musiała go hamować bo chciał założyć czerwone śrubki, ale koniec końców Żona wybiła mu ten pomysł z głowy. I dobrze bo wyglądałoby to festyniarsko,

Roch pozdrawia Czytelników.

PS. No chyba nie myśleliście, że będzie bez zdjęcia.

Podsumowanie kwietnia i pewna nowość

Wpierw sprawy ważniejsze, a jest o czym pisać, bo od pewnego czasu Staś znowu załapał bakcyla rowerowego. Po drobnym spadku formy i zainteresowania rowerem Staś znowu odkrył magię dwóch, tak dwóch, kółek. Wsiadł na rower i pomknął niczym kolarze z pierwszej trójki UCI. Duma wstąpiła w Rocha i poczucie, że spełnił się jako osoba, która rower ma w sercu, a smar w żyłach. Nie wiadomo dlaczego tak jest, ale od lat *nastu Roch tkwi przy rowerze, dmucha, chucha, nawet jak nie jeździ to go serwisuje.

Ten sezon jest o niebo lepszy, pedałowanie w miarę regularne, długie, więc Roch powrócił do roweru na stałe, ale nie o tym chciał pisać. Jako, że nauczył dwójkę dzieci jazdy na rowerze czuje, że ma podstawy do przekazania tego, jak to zrobić. Roch też sam tego nie wymyślił, ale posłuchał swojego guru rowerowego, z którym przyjaźni się od 15 albo i więcej lat. I ten sposób działa. A sposób jest banalny. Wyjmujemy kij z ramy. Dziecko jest mądre i wie, że jak tata albo mama trzymają za kij to może się pochylić na bok, a kij i tak go wyprostuje.

To prowadzi do rozleniwienia, a jazda na rowerze wygląda tak, że rodzic pcha kijem dziecko. A nie na tym to ma polegać. Dziecko samo musi załapać jak utrzymać równowagę. Zamiast kija można pod pachami dziecka przewinąć chustę albo jakiś szal i trzymać dziecko jak pacynkę od góry. To zapewnia asekuracje, a że dziecko nie jest już prowadzone sztywno tylko buja się na boki to samo musi łapać równowagę. Niestety, to wymaga biegania za rowerem, ale coś za coś. Roch miał okazję sprawdzić ów sposób dwukrotnie i za każdym razem działa. Na początku jest ciężko, ale im dalej tym dzieciak pewniej czuje się rowerze. A kij tylko wyrządza małemu adeptowi kolarstwa krzywdę.

Tak to wygląda i to działa. Jednak jak zawsze trzeba zachować umiar i spokój. Nawet jak brzdąc przez miesiąc nie chce patrzeć na rower to niech nie patrzy, przyjdzie taki moment, że sam będzie chciał pedałować. I ten moment trzeba wykorzystać. Tak więc Roch wykonał swoje zadanie, dzieciory jeżdżą na rowerach. W najbliższym czasie Roch planuje pojeździć ze Stasiem wspólnie, tak żeby nabrał pewności siebie.

* * * *

Teraz pora na podsumowanie kwietnia, czyli na obrazek. Kwiecień był całkiem owocny w rowery. Nawet udało się popsuć licznik z tego wszystkiego. Było też pedałowanie z długo niewidzianym znajomym od roweru. Spotkanie po 8 albo i 9 latach to nie w kij dmuchał wydarzenie. Tak więc kwiecień był udany.

Kilometrów wyszło 61 kilometrów. Na obrazku nie ma kilku wpisów albowiem Roch przez pewien czas jeździł bez licznika, ale Garmin rejestrował wszystko. Oczywiście licznik udało się naprawić, więc maj już rejestrowany jest zgodnie ze sztuką.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Zepsute. #cyclinglife #cycling #cyclingpassion #cyclinggram #instacycle #instacycling

Post udostępniony przez Jacek Fefliński (@thegusioo) Kwi 19, 2019 o 3:47 PDT

Na zakończenie oczywiście obiecany obrazek:

Roch pozdrawia Czytelników.